Het is bij voorbaat kansloos wanneer je denkt als beginnend schrijver met iets origineels op de proppen te moeten komen, aldus gerenommeerd schrijver J. M. Sinclair. Vervolgens gooit hij er zijn vaste riedel in dat 'goede schrijvers lenen en geweldige schrijver stelen.' Het is een uitspraak die niet eens aan hem toe te rekenen valt, want het wordt meestal toegeschreven aan Pablo Picasso, die het wel weer eens van T. S. Eliot kon hebben. Ironisch (en enorm meta) is dat zelfs Sinclairs fameuze uitspraak over het jatten uit andermans werk gejat is, al wordt er in de psychologische thriller The Lesson met geen woord over gerept.
Sinclair is in elk denkbaar opzicht een vreselijke man die lijdt aan een ernstige vorm van zelfoverschatting. Hij is een verwaande poseur, zelfingenomen en een regelrechte snob. Bijvoorbeeld wanneer hij de mentor van zijn zoon Bertie confronteert met zijn gebrek aan kennis over de Russische componist Rachmaninov. Mentor Liam Somers is een groot bewonderaar van het werk van Sinclair - zonder dat de auteur het overigens zelf weet - en krijgt de opdracht om Bertie klaar te stomen voor het toelatingsexamen voor Oxford.
De riante villa van Sinclair en zijn Franse echtgenote Hélène vormt het decor voor de toneelmatige thriller, het speelfilmdebuut van Alice Troughton. Wanneer Liam zijn intrek neemt in een van de bijgebouwen moet hij alle zeilen bijzetten om bij zijn grote idool in het gevlei te komen. Elk plotelement van Troughtons literaire thriller is bewust gekozen en je kan er donder op zeggen dat het op een gepast moment van stal wordt gehaald. Het feit dat de Sinclairs lijden onder het verlies van oudste zoon Felix, die zich in de vijver naast het huis verdronk. Of de angst voor de auteur om zijn werk aan de cloud toe te vertrouwen. Dus gebruikt hij maar de extra server in de naastgelegen kamer.
Het is weinig verrassend dat deze uit een proloog, drie aktes en epiloog opgetrokken thriller niet langzaam (zij het tergend) toewerkt naar een climax, waarbij Liam steeds meer het vertrouwen van het kunstzinnig echtpaar wint. Liam is zelf een aspirerend schrijver, die in de opening van The Lesson geïnterviewd wordt over zijn verpletterende debuutroman, geïnspireerd door het verblijf bij de Sinclairs. Alles speelt zich af in en rond het gigantische afgelegen landhuis. Er zijn slechts vijf noemenswaardige personages, die elk een geijkte functie in het verhaal vervullen.
Beter goed gestolen dan slecht bedacht, moet ook scenarist Alex MacKeith hebben gedacht en zo is het cirkeltje rond. De ruim honderd minuten die The Lesson klokt, kent een trage aanloop waarbij de spanning, die wordt overschaduwd door de ergernis over zo veel arrogantie, dikwijls ver te zoeken is. Wanneer MacKeiths plotuitwerking contouren krijgt, nemen ongeloofwaardigheid en plotgaten het over. Ondanks deze slordigheden mag Throughton zich gelukkig prijzen met een grandioze vertolking van Richard E. Grant, aan wie je subiet een hekel hebt. Dat deel van de missie slaagt vrijwel gelijk.
Iers acteertalent Daryl McCormack vormt de perfecte aangever, die voortdurend sympathie scoort omdat hij niet gillend gek het megalomane huis uit rent. Dat MacKeiths scenario tamelijk doorzichtig is, valt lastiger te verteren. Dat geldt tevens voor de afgezaagde manier waarop elk verhaalelement tot in den treure voorgekookt en uitgedacht is.
The Lesson is te zien bij SkyShowtime.
