Regie: Anthony Stacchi| Scenario: Steve Bencich, Ron J. Friedman, Rita Hsiao | Cast (stemmen): Jimmy O. Yang (Monkey King), Bowen Yang (Dragon King), Jolie Hoang-Rappaport (Lin), Nan Li (Stick), Stephanie Hsu (Mayor's Wife), e.a. | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2023

De kinderfilmmarkt heeft de laatste jaren een nieuwe goudmijn gevonden in Pearl Studio, die ooit ontstond als een samenwerking tussen DreamWorks Animation en enkele Chinese partijen. Zij maakten films als Abominable en Over the Moon, die wereldwijd kinderen wisten te bekoren met Chinese verhalen. Nu volgt The Monkey King, die helaas de kroon spant als het meest recente voorbeeld van hoe een Chinese volkslegende een waardeloze internationale adaptatie kan krijgen.

Het verhaal De Reis naar het Westen over de streken van de Apenkoning is al talloze keren geadapteerd door Chinese filmmakers, met zelfs enkele bedenkelijke Amerikaanse remakes. Ondanks de betrokkenheid van Stephen Chow (Shaolin Soccer, Kung Fu Hustle) als uitvoerend producent prijken vooral internationale namen op de aftiteling, afkomstig van verschillende betrokken animatiestudio's. De samenkomst van hun werk leidt alleen niet tot een aanlokkende fusionfilm. Een salvo aan flauwe slapstick, snelle overgangen en visueel spektakel had een makkelijke hit moeten garanderen onder een breed kleuterpubliek, maar elk gevoel voor culturele context lijkt te zijn afgeschoten in het flink gesimplificeerde plot.

The Monkey King laat de avonturen zien van de brutale Apenkoning als zelfverzekerd aapje, dat zichzelf wil bewijzen en uitgroeit tot een van de Onsterfelijken. Aan zijn zijde vind je zijn eeuwig trouwe Staf, die van een mythisch object is omgetoverd tot een mompelend, premodern lichtzwaard. De tweede sidekick is Lin, een boerendochter met de ambitie de stafdrager te worden van de harige vechtmachine. Samen struinen ze hemel en hel af om de bewijsdrang van de Apenkoning te bevredigen, waarbij honderd demonen het loodje leggen en Lin voldoende momenten van bezinning forceert bij de egocentrische protagonist.

Waar Sun Wukong een bekende naam is in elk Chinees huishouden als een ondeugende joker uit de mythologie, kruipt er in deze herinterpretatie een arrogante antiheld uit de geboorterots van de Apenkoning. Volgens het Hollywoodboekje doorloopt hij alle stadia om over zijn aandachttekort gedurende zijn jeugd heen te komen en in een goed persoon te veranderen. Het maakt de traditionele legende toegankelijk voor een internationaal publiek, maar moet daarvoor wel alle historische belemmeringen wegsnijden en ieder mythisch figuur, van de Drakenkoning tot de Jaden Keizer, verlagen tot een archetypisch bijfiguur.

Zo komt The Monkey King nog het meest over als een uurtje hersenloos Nickelodeon kijken. Een piepjong publiek kan mogelijk nog de kleuterhumor en het hoge tempo aan geanimeerde impulsen waarderen, maar voor de rest biedt de film een willekeurige reis, die het oosten niet van het westen kan onderscheiden. Het is doodzonde in vergelijking met soortgelijke Chinese Netflix-films als Green Snake of New Gods: Nezha Reborn, die er wel in slagen een verfrissende blik te werpen op de Chinese folklore.

The Monkey King is te zien bij Netflix.