Fix-It Felix Jr. is een computerspelletje in een arcadehal. In dit spelletje, dat doet denken aan het originele Donkey Kong, moet sloper Ralph dag in dag uit een appartementencomplex slopen. Aan de held van het spel, Felix, de taak om de schade die Ralph maakt tijdig te herstellen. Ralph is dus de slechterik in dit spelletje. Maar Ralph wil graag een held worden. Om dat te bereiken moet hij een medaille zien te bemachtigen. Hiervoor doet hij iets wat eigenlijk niet mag: hij gaat op een queeste door andere computerspelletjes. Tijdens zijn avontuur ontmoet hij tal van andere computerspelletjespersonages en sluit hij vriendschap met een ander buitenbeentje, de van races uitgesloten Vanellope uit de kartgame Sugar Rush. Ralph beseft echter niet dat hij door te gamehoppen alle andere spelletjes in de arcadehal in gevaar heeft gebracht...
De regisseur van Wreck-It Ralph is Rich Moore, die ook vele episodes van The Simpsons en Futurama voor zijn rekening nam. Moore is tevens één van de schrijvers van het verhaal, maar zal waarschijnlijk niet tot de oorspronkelijke bedenkers van het idee horen. Want het idee voor een film die zich afspeelt in de wereld van computerspelletjes dateert al uit de jaren tachtig. De film zou oorspronkelijk High Score heten, werd in de jaren negentig weer terug in productie genomen onder de naam Joe Jump en enkele jaren geleden sprak men van Reboot Ralph. Er zitten dus tientallen jaren tussen het eerste idee voor de film en het moment van release. Disney zal echter blij zijn dat ze Wreck-It Ralph uiteindelijk toch hebben gemaakt. De film doet het namelijk goed: hij heeft op het moment van schrijven al meer dan tweehonderd miljoen dollar binnengehaald en er wordt al over een sequel gesproken. Dat de film het goed doet bij het publiek is niet meer dan terecht: Wreck-It Ralph is grappig, hartverwarmend en enorm vermakelijk.
Wreck-It-Ralph is een feest der herkenning voor iedereen die wel eens videospelletjes heeft gespeeld. De referenties aan bekende spellen en gastoptredens van gamehelden zijn talrijk én vindingrijk. Bijvoorbeeld als Ryu en Ken uit Streetfighter II na een lange werkdag samen een biertje drinken in de bar van arcadeklassieker Tapper. Of een kluis die beveiligd is met een cheatcode die op een ouderwetse Nintendo-controller moet worden ingevoerd. Gamers van de oudere generatie zullen blij verrast zijn helden als Sonic the Hedgehog, Q-bert en natuurlijk Pac-Man voorbij te zien komen. De animatieafdeling heeft zich uitgesloofd met de verschillende stijlen: van de opzettelijk geblokte 8-bitsfiguurtjes tot de realistischer stijl van een first person shooter: alles klopt en is herkenbaar. De grapjes die hierbij gemaakt worden zijn ontelbaar en bij slechts één kijkbeurt wordt ongetwijfeld nog een hoop gemist. Maar ook de niet gamegerelateerde grappen treffen doel in de vorm van sterke dialogen en slapstick. De amusementswaarde wordt verder opgevoerd met gelikte actiescènes; aan races, achtervolgingen en gevechten geen gebrek.
Uiteraard wordt ook het gevoel niet vergeten en met dat aspect zit het eveneens snor. Zo is de vriendschap die zich ontwikkelt tussen Ralph en Vanellope lief, geloofwaardig en ontroerend. En in de niet te missen moraal van het verhaal zal iedereen zich kunnen vinden. Verder mogen de acteerprestaties van de stemacteurs niet onvermeld blijven. John C. Reilly weet precies de juiste toon aan te slaan in zijn vertolking van Ralph. En Sarah Silverman en Alan Tudyk zijn duidelijk erg in hun element. Wreck-It Ralph weet precies de juiste combinatie van actie, spanning, humor en hart te vinden. Laat die sequel dus maar komen: wij drukken met liefde op continue.
