Veel horrorfilms draaien om de vraag wie toch die gek is die slachtoffers aan het spit rijgt. Naast de manier waarop de vaak anonieme pechvogels aan hun eind komen kun je je verheugen op de onthulling van de veroorzaker van al deze gruwelijkheden. Maar zeker zo spannend is het achterhalen van de motieven van een lustmoordenaar. En wat doe je als je een moord kunt voorkomen, maar daarbij in gewetensnood komt? Het liefst zie je nare mensen zo bruut mogelijk afgeslacht worden, maar wat als je kan voorkomen dat ze sterven?
Precies met zo'n hels dilemma zit de hoofdpersoon in de Spaanse indy-thriller Piggy. Puber Sara heeft wat je noemt een zwaar leven. Ze slijt de lange hete zomer in een klein dorp ergens middenin Spanje in de slagerij van haar ouders. Ondertussen gaat het leven aan Sara voorbij en behandelen haar ouders haar niet bepaald met veel empathie. Sara staat erbij en kijkt ernaar hoe haar populaire leeftijdsgenoten genieten van de zon, elkaar en elkaars aandacht. Sara is daarbij het mikpunt van hun spot.
Door haar corpulente voorkomen is het meisje slachtoffer van zieke pesterijen en emotionele martelingen. Het meisje houdt van zwemmen, maar doet dit in de vroege ochtend om de pestkoppen voor te zijn. Als op een ochtend haar kleren worden gejat moet ze in haar bikini naar huis lopen en de vele verwensingen dat ze een vet varken is verduren. Wat Sara dan nog niet weet is dat de drie meiden die haar het leven zuur maken slachtoffer zijn geworden van een brute seriemoordenaar die al snel het dorp in zijn greep krijgt.
Piggy van filmmaakster Carlota Pereda is alle opzichten een verrassende ervaring. Centraal staat niet zozeer de vraag wie achter de moordpartijen zit - dat is al duidelijk zodra Sara met hem in het zwembad rondhangt - maar vooral hoe Sara met de situatie omgaat. In dramatisch opzicht is het verhaal ijzersterk uitgewerkt. Je zou verwachten dat we hier een Todd Solondz-achtige aanpak kunnen verwachten; een tragikomisch relaas over een te dik en enigszins cynische hoofdpersoon en hoe ze de boze buitenwereld benadert.
Er is een bijzonder relatie tussen Sara en de seriemoordenaar die rond haar dorp waart, maar waar deze precies op is gestoeld blijft in nevelen gehuld want veel noten op zijn zang heeft hij niet. Wat vaststaat is dat er kennelijk een reden is waarom de man Sara spaart. Doet hij haar een plezier door de pestkoppen onder handen te nemen? Ondertussen is het halve dorp op zoek naar de verdwenen pestkoppen en weet Sara het ook nog op te brengen om te helpen bij de speurtocht; als ze hier niet al door omstandigheden zelf bij betrokken is geraakt.
Hoofdrolspeelster Laura Galán, in werkelijkheid al halverwege de dertig, wekt bewondering en sympathie op en in tegenstelling tot haar personage geen enkele vorm van medelijden. Pereda trekt ons mee in een wereld met vele onverwachte wendingen en spaart hierbij niet de tere zieltjes. Ook al is het haar overduidelijk niet om goedkoop effectbejag te doen, het wordt wel degelijk tamelijk luguber in de afsluitende akte. Piggy is een heerlijke film die in geen enkel hokje is te plaatsen en een unieke eigen smoel heeft.
