Als het volk je herkent aan je initialen dan heb je het ver geschopt. Yves Saint Laurent was er zo één. De in 2008 overleden couturier was slechts eenentwintig toen hij hoofdontwerper bij het prestigieuze modehuis van Christian Dior werd, waar hij drie jaar eerder werd aangenomen. YSL zorgde eind jaren vijftig van de vorige eeuw voor een revolutie in de modewereld, die tot die tijd nogal klassiek en behoudend was. Saint Laurent gaf samen met zijn Duitse generatiegenoot Karl Lagerfeld nieuw elan aan de ingedutte modewereld. Zijn naam werd een begrip, Saint Laurent verliet Dior en begon voor zichzelf en zorgde voor iconische mode, waar nog steeds op wordt voortgeborduurd. Professioneel was hij gedreven en enigszins timide. Privé leidde hij een relatief rustig leven, met af en toe een wilde uitspatting. Althans als we het beeld dat in zijn biopic wordt geschetst mogen geloven.
Inhoudelijk laat het portret van acteur en regisseur Jalil Lespert nogal wat te wensen over. Lespert baseerde zich op de biografie van YSL geschreven door Laurence Benaïm. Op essentiële vlakken is het meer vorm dan inhoud. Wat de intrinsieke drang van de modeontwerper is, anders dan de tomeloze ambitie en doorzettingsvermogen die nu eenmaal bij het metier hoort, wordt hierin niet duidelijk. De jonge Saint Laurent groeide op in Algerije in een beschermde gezinssituatie. Als we kennis met hem maken in Lesperts biografie staat de ontwerper al op het punt om het te gaan maken in de vermaarde modescene van de Franse hoofdstad. Alles lijkt de couturier voor de wind te gaan, behalve dat hij nog moet verkennen wie hij zelf is en hoe hij in elkaar steekt. Dit is voor velen een lastige opgave, maar Lespert weet het met opvallend weinig obstructies voor het voetlicht te brengen.
En dat terwijl de jonge Yves nog wel wat uit te vogelen heeft voor zichzelf. De strijd tussen zijn geniale geest en eigen onzekerheid bijvoorbeeld. Of zijn homoseksuele gevoelens. Dit leidt tot een complexe romance met de veel oudere Pierre Bergé, met wie Saint Laurent een complexe werk- en privérelatie begint, gekenmerkt door aantrekking en afstoting. Ook het karakter en arbeidsetos van de modekoning komen er wat bekaaid vanaf. Zo heeft hij weinig moeite met het doorvoeren van ingrijpende en revolutionaire ideeën, die vaak zijn ingegeven door intuïtie of creatieve ingevingen. De jonge hoofdrolspeler Niney zet een introverte creatieve duizendpoot neer die door hele volksstammen de hemel in wordt geprezen, maar gedurende al zijn ontelbare successen moeite blijft houden met de roem en de verraderlijke relaties en vriendschappen die hieraan vastkleven. Saint Laurents ingetogen karakter gaat soms gepaard met plotselinge tirades, die nagenoeg altijd betrekking hebben op zijn professie.
Yves Saint Laurent kwam tot stand met medewerking van de nog levende Pierre Bergé, die halverwege de jaren zeventig brak met YSL. Hij stelde niet alleen zijn herinneringen beschikbaar maar ook de kostbare collectie van zijn overleden ex-partner. Op het visuele vlak stelt Lespert dan ook niet teleur. Het ziet er allemaal schitterend uit, er is veelal gefilmd op de echte historische locaties en de vele unieke creaties van Saint Laurent zijn zelfs voor leken herkenbaar. Het roept hiermee onmiskenbare vergelijkingen op met een andere recente biopic over een modegenie, namelijk die over Coco Chanel. De herinneringen over Saint Laurent worden opgelepeld door Bergé, in een weinig solide lofrede die begint met een brief. Het is dan wat vreemd dat dit biografische drama al begint lang voordat de wegen van Saint Laurent en Berge zich kruisen. YSL was tijdens zijn leven al een mysterieuze legende. Deze warrige biopic brengt hier weinig verduidelijking in.
