Hoeveel Amerikaanse filmsterren boven de vijftig doen tegenwoordig nog (deels) hun eigen stunts en hoeveel daarvan gaan aan de hoogste gebouwen en opstijgende vliegtuigen hangen? Wie behalve waaghals Tom Cruise? Om die reden draait de marketing voor de alweer vijfde Mission: Impossible bijna volledig om zijn indrukwekkende stunts. Zelfs in de bioscoop krijg je voor de trailer een 'making of' te zien, waarin vooral wordt benadrukt dat Cruise écht aan dat vliegtuig hangt. Het is daarom dan ook geen verrassing dat Mission: Impossible Rogue Nation vooral om de spectaculaire actie draait, met een hoop heerlijke spionagenonsens die puur dient om Cruise en co van spektakel naar spektakel te voeren.
De vijfde Mission: Impossible gaat verder waar de vierde ophield: Ethan Hunt jaagt nog steeds op The Syndicate, een internationale terroristische organisatie die bestaat uit voormalige spionnen uit heel de wereld. Ondertussen wordt zijn IMF, de Impossible Mission Force, door de CIA ontbonden. Niet omdat de IMF niet succesvol is, maar omdat zijn methodes en de resultaten teveel van geluk afhangen. Een hint van de filmmakers aan de kijker om zich niet al te druk te maken over de (on)waarschijnlijkheid van het verhaal, want Ethan Hunt is natuurlijk onze held die zich niks van de ontbinding aantrekt en op eigen houtje verder gaat om zijn missie te voltooien. Want er moet immers weer een McGuffin uit een zwaarbeveiligde plek worden gestolen. Daarvoor verzamelt hij uiteraard weer zijn team om zich heen, en komt hij telkens in aanraking met de mysterieuze dubbelagent Ilsa Faust. Haar loyaliteit blijft tot het eind een vraagteken, wat de drijfveer is voor een aantal van de twists in het verhaal.
Tom Cruise valt meteen met de deur in huis: Mission: Impossible Rogue Nation is nog geen minuut bezig of hij hangt al aan dat vliegtuig, anderhalve kilometer boven de grond, de scène die in alle reclames te zien was. Het blijkt slechts een opwarmertje om je lekker te maken voor de vele actiescènes die volgen. Het is ogenschijnlijk de meest krankzinnige stunt, maar misschien niet eens de gevaarlijkste in de film. Het scheuren op motoren door de bergen van Marokko zou zomaar voor het meeste letsel kunnen zorgen daar kan het namelijk op veel meer manieren mis gaan. Cruise raakte zesmaal gewond tijdens de opnames, en dat zal eerder daardoor komen dan doordat hij van het vliegtuig viel.
De wetenschap dat de spectaculaire actiescènes grotendeels echt zijn en niet voornamelijk uit de computer komen, geeft ze toch extra cachet en spanning. Op een vechtscène in het
begin na is alle actie ook goed gemonteerd. Wel snel, maar niet te chaotisch, en daarbij is de camera vaak goed geplaatst voor de juiste combinatie van intensiteit, snelheid en overzicht. Dat lijkt misschien niet minder dan logisch, maar helaas gaat menig Hollywoodactiefilm hier de laatste vijftien jaar de fout in. Het maakt niet alleen de grote actiescènes fijn, het helpt ook de spanning erin te houden in scènes als de moord in de Weense staatsopera, een ode aan Hitchcocks The Man Who Knew Too Much.
Cruise is niet de auteur van de Mission: Impossible-reeks, maar hij slaagt er als producent wel telkens weer in om een team getalenteerde mensen om zich heen te verzamelen met wie hij hoge kwaliteit kan leveren. Daar zitten nieuwe gezichten bij, zoals McQuarrie (die eerder met Tom Cruise Jack Reacher maakte), en oude vertrouwden, zoals stuntmensen die al sinds de tweede film meedoen. Cruise heeft ze nodig, net zoals Ethan Hunt zijn IMF-team nodig heeft om zijn missie te volbrengen. Ving Rhames en Simon Pegg zijn ook weer van de partij, deels voor de komische noot. Wat dat betreft zet deze vijfde Mission: Impossible de lijn van de vorige twee films voort: het team is ook belangrijk voor de missie(s) en dient niet slechts ter ondersteuning van Hunt/Cruise, net zoals in de oude televisieserie waarop de films gebaseerd zijn. Sommige dingen veranderen nooit. Mission: Impossible Rogue Nation biedt dan ook heerlijk ouderwets vermaak, waar nog best een paar vervolgen op mogen gemaakt worden, zolang Cruise het nog aankan en de juiste mensen blijft inhuren.
