Ten tijde van zijn huwelijk met Jennifer Aniston liet Brad Pitt zich ooit eens ontvallen er geen behoefte aan te hebben samen met haar in een film te spelen. Hij had in het verleden namelijk vaak relaties gehad met actrices die hij tijdens filmopnamen had ontmoet en dat was niet altijd een even solide basis gebleken. Om als getrouwd koppel samen een film op te nemen gaat nog een stapje verder. Het vele samenzijn op een hectische set zorg nu eenmaal voor spanning waar lang niet elke relatie tegen opgewassen is. Pitts uitspraak in acht nemend is het opvallend dat hij nu te zien is in het relatiedrama By the Sea, want niet alleen acteert hij hierin samen met zijn huidige vrouw Angelina Jolie; zij was ook nog eens de regisseur naar wie hij diende te luisteren. Blijkbaar zit het dus wel goed tussen die twee.
Hun personages hebben het wat moelijker. Pitt en Jolie spelen Roland en Vanessa, die elkaar na veertien jaar huwelijk nog maar weinig te zeggen hebben. Bij aanvang van de film strijkt het Amerikaanse koppel neer aan de Franse kust, hopend dat schrijver Roland hier de inspiratie vindt voor een nieuw boek. Van schrijven komt echter maar weinig terecht; van roken, drinken en keuvelen des te meer. Oh, en ruziemaken. Veel ruziemaken. Hun relatie was voor intrek in het hotel al aardig bekoeld, maar door de komst van een pasgetrouwd Frans koppel in de naastgelegen kamer wordt de situatie steeds meer op scherp gezet. Een gat in de muur dat uitzicht verschaft op de huwelijksconsumering van de jonge geliefden zorgt aanvankelijk nog voor een kleine opleving bij de Amerikanen, maar dit is slechts van korte duur.
De pasgetrouwden worden overigens gespeeld door mensen die niet eens veel jonger zijn. Sterker nog: de man in dit koppel is zelfs twee jaar ouder dan Jolie. Neemt niet weg dat zij en Pitt redelijk overtuigend zijn in hun portrettering van een tweetal dat zich iets te goed beseft dat hun beste dagen achter zich liggen en weinig hoop heeft voor de toekomst. Tevens prettig is dat beiden een bijzonder goed woordje Frans spreken, waardoor ze geloofwaardig een gesprek kunnen voeren met het pasgetrouwde koppel of een oude barman. Helaas verdwijnt deze geloofwaardigheid al gauw overboord; na het eerste halfuur wordt bijna geen enkele conversatie nog in het Frans gevoerd. Blijkbaar spreken alle Fransen ook perfect Engels. Zelfs halverwege de jaren zeventig.
Aan Angelina Jolie Pitt in de rol van regisseur valt genoeg op te merken, maar een gebrek aan ambitie kan haar moeilijk worden ontzegd. Immers, waar veel acteurs en actrices hun regiedebuut maken met iets kleinschaligs dan wel eenvoudigs, sprong zij direct in het diepe met de oorlogsdramas In the Land of Blood and Honey en Unbroken. By the Sea is een stuk bescheidener in omvang en is dan ook het type film waarmee ze misschien beter had kunnen beginnen. Echter, opnieuw blijken haar ambities groter dan haar vaardigheden. Het is al lastig genoeg om een zwaarmoedig relatiedrama als dit anderhalf uur interessant te houden, maar Jolie overspeelt haar hand door er nog eens veertig minuten extra voor uit te trekken. Het resulteert vooral in scènes die steeds maar in herhaling vallen. Misschien was dat haar punt, maar een boeiende kijkervaring levert het helaas niet op.
