Je zal je maar een hoedje schrikken wanneer je de deur van de badkamer opentrekt en een krokodil in je badkuip ziet zitten. Nog erger wordt de gruwel als je tot de ontdekking komt dat het knuffelachtige beest de stem van Shawn Mendes heeft, wat onmiddellijk de zwakke schakel van Lyle, Lyle, Crocodile blootlegt. Al kun je ook voor de Nederlandse versie gaan waarin Wil de Krokodil wordt ingesproken door Soy Kroon.
Het verhaal van Lyle, Lyle, Crocodile begint met Hector P. Valenti, een verloederde goochelaar die er niks van bakt waardoor de arme drommel keer op keer uit een theatergebouw wordt gegooid. Er zit niets anders op voor hem dan op zoek te gaan naar een act die hem de nodige bijval kan opleveren, en die vindt hij in een krokodilbaby die warempel kan zingen. De magiër denkt hiermee dat zijn broodje gebakken is, maar het arme dier heeft last van podiumvrees waardoor Valenti met de noorderzon vertrekt en hij de krokodil alleen in een huis achterlaat.
Een paar maanden later huurt het gezin Primm de woning, en het duurt niet lang vooraleer de kleine Josh de ondertussen volwassen krokodil ontdekt. Er ontstaat een innige vriendschap tussen de twee, alleen is het allesbehalve vanzelfsprekend om zo'n gigantisch dier te verstoppen. Bij ons is Lyle, Lyle, Crocodile niet zo bijster bekend, maar in Amerika is dat wel eventjes anders en dat komt door de boeken van Bernard Waber uit de jaren zestig die te vergelijken zijn met Paddington, maar dan wel met New York als achtergrond. Met het succes van het Peruaanse beertje in het achterhoofd lag een verfilming dan ook voor de hand.
Josh Gordon en Will Speck kozen voor het klassieke sjabloon voor dit soort films. Denk simpelweg aan Garfield of Beethoven om eens wat films uit de oude doos te noemen en je weet wat we bedoelen. Het verlegen jongetje dat de ultieme vriendschap vindt met een dier, de dolle fratsen die daarmee gepaard gaan of de dierenhatende buurman die voor de komische noot zorgt. Over de irritante moeder die net iets te veel de ingrediënten naleest alvorens ze gaat koken zwijgen we liever.
Hoewel de songs werden gecomponeerd door Benj Pasek en Justin Paul, de songwriters van La La Land en The Greatest Showman, is het toch jammer dat de makers voor een musical hebben gekozen. Ergens was dat wel een noodzakelijke keuze, want de krokodil kan wel zingen maar niet praten, toch gaat het geblèr van Shawn Mendes soms vervelen. Naast de voorspelbaarheid is dat het enige minpunt van deze innemende familiefilm waar jong en oud voor door de knieën zal gaan.
