Als je erin slaagt om naar het verleden af te reizen en een grote ramp te voorkomen, verdwijnt dan in de toekomst niet de motivatie om naar het verleden te gaan? En vindt de ramp daardoor dan alsnog plaats? Dit is een variatie op de 'grootvaderparadox' waar elke sciencefictionfilm over tijdreizen onherroepelijk mee te maken krijgt. Als je terugreist in de tijd en je grootvader doodt voordat hij één van je ouders heeft verwekt, zou je er dan nog wel zijn om terug te reizen en je grootvader te doden?
Als je er zo over nadenkt dan zou het plot van menig tijdreisfilm op losse schroeven komen te staan. Je zou met nog meer hoofdpijn naar Tenet kijken. Helemaal ingewikkeld wordt het als je als toekomstige ik zichzelf in het verleden tegenkomt of gadeslaat zoals we bijvoorbeeld zagen in de derde Harry Potter-film. Je kunt immers niet twee keer bestaan. Het fijne van fantasie en dan vooral die van een kinderfilm is dat je hier lekker niet over hoeft na te denken. Het vermaak en de boodschap die je als filmmaker wil uitdragen zijn belangrijker dan de logica.
Dat is precies de gedachte die opdoemt bij de Nederlandse productie Captain Nova. We zijn in onze Lage Landen niet heel bekend met het sciencefictiongenre, maar regisseur Maurice Trouwborst brengt het er met een budget - dat een appel en een ei is naar Hollywood-maatstaven - heel aardig vanaf. Het scheelt dat het scenario dat hij samen met Lotte Tabbers schreef zich grotendeels op de aarde van 2025 afspeelt. Met een futuristisch lasergeweer, een babbelgrage robot en wat aardige computereffecten om het ruimteschip en de tijdreis weer te geven komen ze een heel eind.
Het draait allemaal om kapitein Nova, die in 2050 een kwart eeuw in de tijd terugreist om een natuurramp van ongekende omvang te voorkomen. Het leven op aarde is door mislukte gas- en olieboringen op de Noordpool nagenoeg onmogelijk geworden. Als Nova terugreist in de tijd als zevenendertigjarige, blijkt ze ook gelijk vijfentwintig jaar jonger geworden te zijn. Haar neergestorte ruimteschip wordt gevonden door leeftijdsgenoot Nas. Terwijl hij haar een veilig onderkomen verschaft, ontfermt Defensie zich over het ruimteschip.
Wat volgt is een bijna anderhalf uur durend kat-en-muisspel. Defensie en de politie sporen de hedendaagse Nova op maar die heeft geen idee van haar toekomstige zelf. De teruggereisde Nova moet de zakenlieden die de boringen willen verrichten zien te bereiken en bewerken. Maar wie gelooft haar verhaal dat ze uit de toekomst is afgereisd om een ramp te voorkomen? Áls volwassenen al naar kinderen willen luisteren dan hebben ze totaal geen boodschap aan een oproep tot het staken van investeringen en boringen naar nieuwe fossiele energiebronnen.
Als jeugdfilm leunt Captain Nova op uitstekende acteerprestaties van de jonge cast en een ecologisch terechte boodschap waarmee je niet voortdurend om de oren wordt geslagen. Het is vooral een spannend en vermakelijk avontuur. Een prettige ontsnapping uit de werkelijkheid met intelligent opgebouwde actie. Het valt Trouwborst te prijzen dat hij met geringe middelen een enerverende ervaring heeft afgeleverd die er ook nog eens uitstekend uitziet. Het slim inzetten van productiemiddelen en figuranten wekt uitstekende suggesties van een groots en meeslepend verhaal. De eerdergenoemde logicaproblematiek weet je met gemak en plezier uit schakelen.
