Beyto is een veelbelovende Turks-Zwitserse zwemmer. Zijn coach is Mike, met wie hij het goed kan vinden. Mike is homo en als Beyto dat hoort, herkent hij zichzelf en wordt het duidelijk dat hij Mike wel ziet zitten. Als hij echter voorzichtig kijkt of zijn ouders ervoor open zouden staan dat hun zoon homo is, loopt hij tegen onbegrip aan en raakt hij in de knoop met wat hij het beste kan doen.
Beyto is niet de eerste of beste film die gaat over de hachelijke combinatie van uit de kast komen en conservatieve ouders trotseren. Wat wel opvalt is hoe makkelijk en vanzelfsprekend Beyto accepteert dat hij homo is. Wellicht een beetje te makkelijk. Als Mike hem vertelt dat hij homo is, lijkt ook Beyto direct zeker van zijn identiteit. Zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat de film het schetst als de eerste keer dat Beyto hier serieus mee bezig is, voelt deze verandering onnatuurlijk.
Tegelijkertijd zorgt deze snelle acceptatie van Beyto ervoor dat je op een ander punt in zijn karakterontwikkeling terechtkomt dan meestal het geval is. Helaas doen het cheesy script en het weinig overtuigende acteerwerk daar weer afbreuk aan. Mike lijkt vooral gecast te zijn op basis van zijn gespierde bovenlijf. Zeker aan het begin van de film zijn er maar weinig momenten waarop hij niet halfnaakt rondloopt.
De relatie tussen Beyto en zijn ouders wordt gesimplificeerd. Als Beyto's tantes hem zien op een pride, komen zijn ouders op het idee om hem dan maar direct te laten trouwen in Turkije. Alle ontwikkelingen die daaruit voortkomen volgen elkaar in sneltreinvaart op. De verloofde krijgt haar eigen verhaallijntje over haar wens om een onafhankelijke vrouw te zijn en hoe zij gevangen zit in het leven. Daardoor blijft al het sociale commentaar zich opstapelen zonder dat de film inhoudelijk de diepte in kan gaan.
De vonken tussen Beyto en Mike spatten er ook maar zeer beperkt vanaf. Waarom Beyto zoveel ziet in Mike is onduidelijk, zeker omdat Mike niet altijd begrip op weet te brengen voor Beyto's situatie. Opvallend, want in de dialoog komt naar voren dat Mike uit een streng gezin uit de Pinkstergemeente komt. Dit soort achtergronden komen aan bod, maar voegen verder niets toe aan het verhaal.
Het uitgangspunt van Beyto is sympathiek en het is fijn om een personage weinig te zien worstelen met zijn seksualiteit, maar de uitwerking is zwak. Beyto wil teveel en kan niet steunen op een overtuigende cast. Daarmee verzuipt hij in vergelijkbare drama's over uit de kast komen.
