Contraataque is een explosieve Mexicaanse achtbaanrit. Vanaf het eerste moment trekt de film de kijker mee in de wereld van een elite-eenheid van de speciale strijdkrachten, waarin elke seconde telt en elke fout dodelijke gevolgen kan hebben. Contraataque zet vol in op intensiteit, met meedogenloze actiescènes en een strak tempo dat de spanning hoog houdt. Hoewel Contraataque leunt op bekende genreconventies, laat de uitvoering weinig te wensen over en is een meeslepende ervaring.
Contraataque opent met een ogenschijnlijk kalme scène, waarin de leden van de elite-eenheid even kan ontspannen. Deze rust wordt echter ruw verstoord wanneer de eenheid in een hinderlaag wordt gelokt. Het dagje vrij verandert in een nachtmerrie waarin de soldaten moeten vechten voor hun leven. Chava Cartas brengt deze overgang van vredige momenten naar onmiddellijke chaos effectief in beeld. Daardoor heeft de aanval een extra harde impact.
Contraataque onderscheidt zich van doorsnee actiefilms door de variatie aan locaties. De soldaten worden gedwongen te navigeren door verschillende gevaarlijke omgevingen, van dichte jungles tot verlaten industriële complexen. Elke plek brengt nieuwe obstakels en vijanden met zich mee, waardoor de spanning steeds weer stijgt.
De actie is compromisloos: brute vuurgevechten worden afgewisseld met hand-tot-handgevechten waarin elke klap voelbaar is. De cinematografie draagt hier sterk aan bij, met dynamische camerahoeken en strakke montage die de intensiteit van de gevechten benadrukken zonder het overzicht te verliezen. Daarnaast speelt de actiethriller zich grotendeels in realtime af.
Een van de grootste troeven van Contraataque is de aandacht voor realisme. De tactische operaties en gevechtstechnieken voelen authentiek aan, wat aantoont dat de filmmakers zich grondig hebben verdiept in militaire strategieën. De acteurs bewegen en reageren als echte soldaten, met geloofwaardige wapenhantering en formatiebewegingen. De geluidsmix speelt hierin ook een grote rol: het scherpe geknal van geweervuur, de dreunende explosies en het hijgen van uitgeputte soldaten versterken de onderdompeling in het verhaal. Dit is geen gepolijste Hollywood-actie, maar een rauwe, meedogenloze overlevingsstrijd.
Ondanks de constante actie maakt Contraataque ruimte voor emotionele diepgang. De teamleider, een bonk van stoïcijnse vastberadenheid, fungeert als de morele ruggengraat van de groep. Zijn interacties met zijn teamleden tonen een band die verder gaat dan militaire discipline; het zijn broeders die elkaar door dik en dun steunen. Contraataque verkent subtiel thema's als loyaliteit, opoffering en de psychologische tol van oorlog, zonder daarbij te verzanden in sentimenteel drama. Dit geeft Contraataque een emotionele lading die veel actiefilms missen.
Toch is Contraataque niet zonder gebreken. Het verhaal volgt een redelijk voorspelbare structuur en kleurt grotendeels binnen de lijntjes van het genre. Daarnaast blijven sommige personages enigszins onderontwikkeld, waardoor hun lot minder impact heeft dan had gekund. Bij vlagen worden deze rollen ook minder goed geacteerd. Dit neemt echter niet weg dat de film uitstekend werkt binnen zijn opzet: een gestroomlijnde actiethriller die in slechts 85 minuten goed gechoreografeerde actie en spanning zonder opsmuk levert.
Contraataque is te zien bij Netflix.
