'Companion': vermakelijke kruising tussen horror en een romantische komedie
Recensie

'Companion': vermakelijke kruising tussen horror en een romantische komedie (2025)

Horrorfilm met charismatische cast vermaakt zich prima met de clichés.

in Recensies
Leestijd: 2 min 12 sec
Update:
Regie: Drew Hancock | Scenario: Drew Hancock | Cast: Sophie Tatcher (Iris), Jack Quaid (Josh), Megan Suri (Kat), Lukas Gage (Patrick), Harvey Guillén (Eli), Rupert Friend (Sergey), e.a. | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2025

Films waar Amerikaanse studio's weinig vertrouwen in hebben, worden traditioneel gezien gedumpt in januari. Met uitzondering van Oscarkandidaten is de eerste maand van het jaar voor de meeste grote releases niet ideaal. Veel mensen houden de hand op de knip na de feestdagen. De opkomst van low-budget horrorfilms met originele concepten lijkt verandering in deze trend te brengen.

Titels zoals Split, M3gan en The Invisible Man bleken ondanks hun ongunstige releasedatum bijzonder succesvol. Sindsdien verschijnen elk jaar wel een paar horrorfilms aan het begin van het jaar die overwegend positieve recensies krijgen. Wolf Man viel behoorlijk tegen, dus de hoop is nu gevestigd op Companion om deze nieuwe traditie te redden.

De opzet van Companion is maar al te bekend; een koppel gaat naar een afgelegen huisje in de bossen voor een korte vakantie met vrienden. Dit cliché is sinds The Texas Chainsaw Massacre en Evil Dead al vaak geparodieerd in films zoals The Cabin in the Woods en Bodies, Bodies, Bodies. Ook Companion maakt graag gebruik van deze vertrouwde horrorelementen, maar doet dat met een grote knipoog.

Het is het beste om de film zonder al te veel voorkennis te bekijken. Hoe minder je weet, hoe beter. De eerste trailers voor de film gaven weinig weg, en dat is maar goed ook. De film zit vol met vermakelijke wendingen die je verrassen. Regisseur Drew Hancock begrijpt goed wat zijn film precies is en welke toon hij moet aanslaan.

Het natuurlijke charisma van Jack Quaid en Sophie Tatcher is ongetwijfeld de steunpilaar voor deze film. Ze brengen hun personages op een vermakelijke manier tot leven en zorgen voor een aantal zwart-komische scènes. Dat is ook wel nodig, want de kwaliteit zakt op een gegeven moment in. Wat begint als een interessant concept, verandert snel in een horrorkomedie vol uitgekauwde clichés met een nieuw sausje.

Toch weet Companion interessante thema's aan te snijden, zoals seksisme, problematische relaties en misogynie. Tegenwoordig neemt vrouwenhaat onder (jonge) mannen, mede door het internet, steeds meer toe. Dat uit zich soms in subtiele, impliciete denkbeelden die niet altijd direct zichtbaar zijn. Voor een simpele horrorkomedie gaat Companion bijzonder goed om met dit soort zware thema's.

Companion zal niemand omver blazen, maar is in bepaalde situaties de ideale keuze, bijvoorbeeld na een drukke werkdag of een avondje doorzakken. Het is een genot om twee talentvolle acteurs te zien die duidelijk veel plezier hebben met hun rollen. Vaak is dat al genoeg voor een vermakelijke popcornfilm.