In de deels fictionele, deels autobiografische My First Film keert regisseur Zia Anger terug naar haar gefaalde, eerste filmproject Always All Ways, Anne Marie en geeft het een tweede kans. In plaats van het verhaal met meer kennis en kunde te reproduceren, kiest ze voor een ander pad. We volgen de obstakels van Anger's evenbeeld Vita, beiden gedreven om hun verhaal op beeld te vatten. Maar in deze onbeschaamde indiefilm worstelt Vita met meer dan enkel de chaos van de filmset.
Onbezonnen begint Vita aan haar eerste filmproject: ze trommelt wat crewleden op, contacteert oude kennissen en springt met een warboeltje van hen in een lichtbusje om haar eigen script te realiseren. Alter ego Dina hoort haar betere zelf te belichamen en goed te doen wat Vita zelf fout heeft gedaan. Maar dronken feestjes, een manipulatief vriendje en een Adderall-verslaving gooien roet in het eten. Door te tonen wat er voor en achter de camera gebeurt, geeft My First Film een waarheidsgetrouw beeld van de misère van de filmset, gedreven door de naïeve dromen van beginnende makers.
Naast de vele verwijzingen naar seks, drugs en rollende camera's, is ook de film zelf een multimediaal orgasme. Tekstverwerkers, emailgesprekken en verticaal gefilmde zelfregistraties worden begeleid door de voice-over van Vita, die de kijker meeneemt in haar persoonlijke reis. De uiteenlopende beeldenmix en meanderende gedachtestroom doen My First Film soms eerder aanvoelen als een video-essay dan de dramatisering van een filmset. De verschillende facetten beginnen door de film heen in elkaar over te lopen, wat de verhalen van Zia, Vita en Dina steeds nauwer met elkaar verbindt.
De film blijft in veel aspecten op een ruwe montage lijken, die veel potentie laat zien van het project maar nog net niet lekker uit de verf komt. De sfeer van een amateurset wordt overtuigend neergezet, compleet met al het goede dat er uit de chaos geboren kan worden. Leidend blijft Vita's ervaring als beginnend filmmaker: wanhopig om een geweldige debuutfilm waar te maken voor haar crowdfunders en zichzelf. Helaas blijft deze belevingswereld moeilijk toegankelijk voor buitenstaanders, wat de grote boodschap aan het slot geforceerd doet overkomen.
My First Film steekt nieuwkomers in het filmvak een hart onder de riem en vormt een eerbetoon aan hun klunzige bravoure. Iedereen moet ergens beginnen, en iedere keer dat zo'n project slaagt of faalt, leer je steeds meer over jezelf. Met deze mooie boodschap adresseert regisseur Anger haar jonge collega's, maar ook vooral haar jongere zelf. De wanorde van het filmmaken weet ze onmiskenbaar te vatten, maar ondanks haar jarenlange ervaring blijft haar verhaal daaromheen rommelig en ontoegankelijk.
My First Film is te zien bij MUBI.