'Arthur the King': sportieve en emotionele beproeving met hulphond
Recensie

'Arthur the King': sportieve en emotionele beproeving met hulphond (2024)

Adventureracer (Mark Wahlberg) krijgt hulp van trouwe viervoeter in vrije verfilming van waargebeurd verhaal.

in Recensies
Leestijd: 2 min 36 sec
Regie: Michael Cellan Jones | Scenario: Michael Brandt | Cast: Mark Wahlberg (Michael), Simu Liu (Leo), Juliet Rylance (Helen), Nathalie Emmanuel (Olivia), Ali Suliman (Chik), Bear Grylls (Bear Grylls), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2024

In 2016 verscheen Arthur - The Dog Who Crossed the Jungle to Find a Home, de memoires van de Zweedse atleet Mikael Lindnord. In het boek beschrijft de sportman hoe hij tijdens de Wereldkampioenschappen Adventureracing in Ecuador een bijzondere band opbouwde met een straathond. Adventureracing is een meerdaagse en loodzware tak van sport waarbij afhankelijk van de locatie uiteenlopende disciplines zoals hardlopen, kanoën, fietsen en hiken gecombineerd worden. Het is maar waar je zin in hebt.

Zoals het de Amerikaanse filmindustrie betaamt, is er een Hollywoodsausje over de verfilming van Lindnords belevenissen gegoten. Het strijdtoneel is verplaatst naar de Dominicaanse Republiek en de Zweed Mikael is omgedoopt tot de Amerikaan Michael die het uiterlijk heeft van Mark Wahlberg. De sportieve prestatie van Michael blijft grotendeels intact, maar er is veel achtergrondverhaal bij verzonnen. Zo woont Michael in de filmversie met zijn echtgenote en dochtertje in de hoofdstad van het Midden-Amerikaanse land.

Michael is een ware doorzetter die koste wat kost wil winnen. Hierbij vergeet hij nog wel eens het belang van zijn teamgenoten. Het zit hem dan ook niet lekker dat hij enkele jaren geleden een wedstrijd heeft moeten staken en hierdoor het contact met zijn beste vriend Leo verwaterde. Michael is echter voornemens om nog eens keer deel te nemen aan het Wereldkampioenschap Adventureracing en probeert na een sponsor overtuigd te hebben een nieuwe ploeg samen te stellen. Leo mag hierbij uiteraard niet ontbreken.

Regisseur Michael Cellan Jones, die onlangs met Wahlberg nog de gezinsactiethriller The Family Plan maakte, probeert de samenkomst van Michael en zwerfhond Arthur op een creatieve manier te arrangeren en vooral zo lang mogelijk uit te stellen. De twee hebben al eens elkaars pad gekruist, toen Michael de hond gehaktballen voerde. Voordat de hond halverwege deze avonturenfilm een belangrijke bijdrage gaat leveren aan de sportwedstrijd, zien we hem door de straten van Santo Domingo zwerven. Deze aanpak zorgt voor een aanzienlijke mate van ongeduld.

Arthur the King tapt uit veel verschillende vaatjes. Het team van Michael krijgt het zwaar te verduren wanneer tijdens een afdaling langs een kabelbaan een penibele situatie ontstaat. Jones toont zich hierbij een uitstekende thrillerregisseur die het adrenalineniveau flink weet op te voeren. Maar naast de sportieve prestaties barst Jones' biopic tevens van het avontuur en de teamspirit. Dit alles wordt overgoten met een immense dosis feelgood, waarbij Michael en zijn team volop in de aandacht van de media komen te staan.

Het is allemaal wat te veel van het goede. Niets mis met het vertellen van een waargebeurd verhaal, maar er wordt zo veel sentimentaliteit tegenaan gesmeten dat Arthur the King een beetje van alles wat wordt. Wahlberg is opnieuw in de mal van de stoere sport- en familieman gepropt die ook nog gevoel in zijn donder blijkt te hebben. Dit laatste schiet door wanneer alles op alles moet worden gezet voor een bevredigende afloop. Deze onvervalste avonturenfilm hinkt op te veel gedachten, maar biedt vermaak met een overdreven emotioneel tintje.