De knappe dertiger Kiwan ontvlucht Noord-Korea en vraagt asiel aan in Brussel. In afwachting van zijn proces leeft hij op straat of in een wc-hokje en verzamelt flessen om in zijn onderhoud te voorzien. Op een dag loopt hij de eveneens knappe Koreaans-Belgische Marie tegen het lijf en raken hun levens, die toch al vol problemen zitten, op een complexe manier met elkaar verstrengeld. Er hangt romantiek in de lucht, maar dit K-drama is overwegend niet van het zoetsappige soort. My Name Is Loh Kiwan vertelt een mooi verhaal over verlies, overlevingsdrang en spoken uit zowel het verleden als de toekomst.
Het verleden dat soms in flashbacks getoond wordt, speelt zich niet af in Noord-Korea. My Name Is Loh Kiwan heeft wat dat betreft geen enkele politieke boodschap en gaat niet over de gruwelen van het regime in Kiwans thuisland. Het is een gegeven dat hij uit Noord-Korea is gevlucht, maar dat wordt verder niet uitgewerkt en dat is ook niet nodig. De film heeft genoeg aan het drama dat zich na zijn vlucht afspeelt.
Ondanks hun K-pop-uiterlijk zetten Joong-ki Song en Sung-eun Choi op geloofwaardige wijze de twee hoofdpersonages neer, die zich aan de onderkant van de Belgische samenleving bevinden. Dit zijn beschadigde mensen. Marie heeft een stoere buitenmuur opgetrokken, waar Kiwan voorzichtig doorheen probeert te breken. Er is een mooie scène waarin hij voor haar kookt en de acteurs met zachte woorden, blikken en gebaren gestalte geven aan hun groeiende band. De acteurs in de bijrollen zijn ook allemaal uitstekend, met uitzondering van Matt Silverman die - jawel - een Nederlander speelt.
De eerste aktes zijn het sterkst. De problemen waar Kiwan tegenaan loopt bepalen op subtiele wijze de verschillende verhaallijnen, maar voelen niet als een afvinklijst voor immigrantenproblematiek. Ja, er is trauma, strijd voor gerechtigheid, geweld in het park en kennismaking met een nieuwe cultuur, maar deze zaken voelen nooit als een thema op zich. Het is alleen een manier om de jonge man langzaam te zien groeien in zijn nieuwe rol en verhouding tot de wereld. Iets wat een stuk moeilijker wordt gemaakt als Marie in zijn leven komt, want zij heeft banden met louche figuren.
Als het misdaadthema in de derde akte de overhand neemt, verliest My Name Is Loh Kiwan aan geloofwaardigheid. De film had gerust twintig minuten korter gekund en de fysieke confrontaties mogen schrappen. Ook is de afwikkeling van alle verhaallijntjes aan het slot een beetje te veel van het goede; ineens wordt de film dan toch wel erg melodramatisch. Neemt niet weg dat My Name Is Loh Kiwan een onderhoudende kijkervaring biedt aan liefhebbers van K-drama met een maatschappelijk verhaal.
My Name Is Loh Kiwan is te zien bij Netflix.
