Vampiers beperken hun aanwezigheid al lang niet meer tot klassieke horrorfilms, maar zijn daarnaast graag geziene gasten in tienerromances, documentaires, animatiefilms en musicals. Ook komedie past de bloedzuigers goed. Leslie Nielsen, Johnny Depp, Nicholas Cage en Taika Waititi speelden allemaal een wezen van de nacht dat niet op het angstcentrum werkt, maar op de lachspieren. De Braziliaanse film Meu Cunhado é um Vampiro (mijn zwager is een vampier) poogt hetzelfde te doen.
Fernandinho is een voormalig profvoetballer wiens grootste prestatie het was ooit voor volledig open goal te missen. Het jaar daarop speelde hij bij een andere club. Hij neemt nu podcasts op in een garagestudio en hangt verder veel thuis rond om zijn dochters en beeldschone jonge vrouw te irriteren. Op een avond staat Fernandinho's zwager Greg voor de deur, nadat hij vijf jaar uit het zicht was verdwenen. Het irritant luie familielid wil wel komen logeren.
Greg heeft tijdens zijn afwezigheid de hele wereld rondgereisd, maar het mooist vond hij een niet nader genoemde regio in Roemenië. Ook slaapt de man overdag en is hij naar eigen zeggen op een strikt veganistisch dieet. Hij eet in de regel dus niet mee met de familie. Dat neemt niet weg dat iedereen dol is op de knappe Greg. Iedereen behalve Fernandinho. Als deze dan ook achter Gregs werkelijke conditie komt, worden de houten staken gepunt.
Meu Cunhado é um Vampiro is een pretentieloze, lach of ik schiet-komedie. De grappen worden over de kijker uitgestrooid als snoepgoed bij de intocht van Sinterklaas. Ze variëren van ronduit flauw (veel hysterisch gegil) tot echt wel lachwekkend (Coldplay wordt verward met cosplay) en soms zelfs subtiel. Heel soms. Vrijwel alle humor draait om het repertoire van Leandro Hassum en dat kent dezelfde fluctuaties in kwaliteit. Hassum is een Louis de Funès in het lichaam van Jeroen van Koningsbrugge. Wie deze combinatie kan waarderen zal van Meu Cunhado é um Vampiro genieten, want de man is vrijwel elke seconde in beeld.
Meu Cunhado é um Vampiro neemt zichzelf totaal niet serieus en dat is een goede eigenschap bij dit soort komedie. De film zit vol verwijzingen naar andere (betere) vampierfilms. Van restaurant Lugosi tot een hilarisch slechte vermomming als de beroemde graaf uit Bram Stoker's Dracula. De kleding, grime, props en visuele effecten zijn van het niveau van Buffy the Vampire Slayer en die serie zag er in de jaren negentig al vreselijk campy uit. De wijn is wat dat betreft alleen maar beter geworden. Een film als deze moet namelijk ogen als kitsch; dat vormt een deel van de lol.
De beste procedure is om de eerste vijf minuten van de film te kijken. Wie dit niets vind gaat daarna gewoon lekker iets anders doen, want beter (of slechter) wordt het niet. Er kwamen dit jaar natuurlijk meer vampierfilms uit. Je kunt bijvoorbeeld het vermakelijke Renfield of het serieus angstaanjagende The Last Voyage of the Demeter streamen om toch aan je shot te komen. Wie de eerste minuten echter stevig heeft gegrinnikt en de charme van Hassums manische optreden wel ziet, kan zich opmaken voor een plezierige anderhalf uur, vol vleermuizen, crucifixen en slechte make-up.
Meu Cunhado é um Vampiro is te zien bij Netflix.