De Duitse fantasy-auteur Kerstin Gier wist de afgelopen tien jaar heel wat publieksprijzen binnen te slepen voor haar Silber-trilogie. Een verfilming was daarmee een kwestie van tijd. In het vlot vertelde Silver and the Book of Dreams verhuist Liv Silber vanuit Duitsland naar het mondaine Londen, waar ze in aanraking komt met een groep occulte vrienden. Wordt het daardoor het schooljaar van haar dromen, of toch vooral een nachtmerrie?
Aanvankelijk zien Liv en haar zusje Mia de verhuizing naar Londen niet zitten. Hun moeder is rusteloos op zoek naar een nieuwe plek voor het gezin, sinds de vader van Liv en Mia op afgrijselijke wijze om het leven is gekomen. Pa's dood zadelde Liv met een enorm trauma op. Laten dromen nu net hét domein zijn waar men zulke ervaringen verwerkt, althans volgens de Duitstalige zielenknijpers Freud en Jung. Dankzij een stel nieuwe klasgenoten en hun handige toverboek kan Liv gelukkig snel aan de slag om haar grootste nachtmerrie al dromend een plekje te geven.
Dit concept doet al snel aan Inception denken. Anderhalf uur lang flaneert Silver and the Book of Dreams als een kinderversie van Christopher Nolans hit over het scherm. Tijdens de finale ronkt de soundtrack zelfs op Hans Zimmer-achtige wijze. De manier waarop de tieners door verschillende dromen dwalen, behoort tot de geslaagdste ingevingen van deze jeugdfilm. In een prachtig ontworpen lange hal kloppen ze op de deuren. Daarachter liggen dromen van jong tot oud op hen te wachten. In de leukste, meest absurdistische scene belandt Liv in de droom van een vijfjarig meisje. Een gigantisch poppenhuis!
Op zulke momenten speelt de film een fijn spel met voor de hand liggend materiaal, maar elders zijn de clichés niet op de vinger van één hand te tellen. Liv leert van het bestaan van het mysterieuze dromenboek op een kerkhof (waar het uiteraard ook onweert) en anderhalf uur later speelt de grote finale zich tijdens een maansverduistering af. Dat Liv in de tussentijd als 'uitverkorene' wordt gezien, van wie een opoffering wordt gevraagd, past helemaal in het boekje van Harry Potter-liefhebbers.
Het gebrek aan originaliteit wordt redelijk goed gemaakt door het vlekkeloze acteerwerk én een prima soundtrack, waarop we onder meer Cosmic Dancer van T. Rex en een cover van New Radicals' You Get What You Give horen. Laatstgenoemde liedje opent met de tekstregel "Wake up kids, you've got the dreamer's disease". Een lucide vondst van de filmmakers. Jana McKinnon is als Liv Silber een ontdekking. Ze verbeeldt haar emoties rond het vadertrauma op een aandoenlijke en subtiele manier. McKinnon doet wat denken aan Elliot Page en Natalie Portman in hun jonge jaren, toch niet de minsten.
Veel tijd voor het uitdiepen van emotionele subtiliteiten neemt regisseur Hufnagel nergens, zoals ook het feministische laagje hopeloos verzandt in een catfight. Als alle droomstof, is neergedaald blijkt Silver and the Book of Dreams een actierijke genrefilm, afgetopt met een paar goedgeplaatste zoenen.
De combinatie van Duitsland, kinderboek en fantasy creëert allicht enige hoop op een verhaal met de allure van Michael Endes klassieke roman Das Unendliche Geschichte (verfilmd als The NeverEnding Story). Maar zulke magische filmadaptaties worden alleen nog maar in nostalgische (jeugd)dromen gemaakt. De twaalfjarigen van nu vinden Silver and the Book of Dreams vast net zo gaaf. En er is zelfs een lieve, grote hond bij.
Silver and the Book of Dreams is te zien bij Prime Video.