Regie: Lee Chung-hyun | Scenario: Lee Chung-hyun | Cast: Jeon Jong-seo (Ok-ju), Park Yu-rim (Min-hee), Kim Ji-hoon (Pro Choi), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2023

Ballerina is de derde film van regisseur Lee Chung-hyun, en is het product van een ware estheet. Grafisch maakt de film dan ook indruk. De kadrering is nagenoeg perfect. Het lijkt alsof het storyboard letterlijk is omgezet in film, niets is aan het toeval overgelaten. Scènes doen denken aan strak geregisseerde videoclips. Jammer dat er weinig aandacht is voor de psychologische ontwikkeling van de jonge vrouw, die wraakt neemt op een bende criminelen.

De stoere, jonge, Koreaanse Ok-ju is een voormalig lijfwacht. Op een avond wordt ze uitgenodigd door vriendin en ballerina Min-hee om wat te borrelen bij haar thuis. Wanneer ze arriveert treft ze haar vriendin dood door suïcide in bad aan. Min-hee heeft een briefje voor haar achtergelaten met daarin een verzoek om wraak te nemen.

Middels het briefje komt Ok-ju op het spoor van een bende die verkrachtingsvideo's maakt met jonge vrouwen erin. Min-hee blijkt één van die vrouwen te zijn. Ze beroofde zich van het leven omdat de bende dreigde met het online publiceren van de video's. Zichtbaar aangedaan besluit Ok-ju haar vriendin te wreken. Wat volgt is een dynamisch kat - en muisspel tussen Ok-ju en de bende, met levendige gevechten als resultaat.

Deze vechtscènes zijn ware kunstwerkjes. Na iedere klap of trap glijdt de camera vliegensvlug weg van de actie, om direct erna weer in te zoomen op een nieuwe aanval. De pijlsnelle montage zorgt ervoor dat gevechten zeer dynamisch én organisch overkomen, als een onberispelijk uitgevoerde dans.

Veelvuldig gebruik van neonlicht roept een jaren tachtig sfeertje op, ondanks dat de thematiek juist modern is. Met die strakke kaders en opvallende lichteffecten heeft de film veel weg van een graphic novel of een stemmige videogame. Puur visueel is de film dan ook goed gelukt te noemen, maar een gelaagde en onderhoudende film wil Ballerina helaas niet worden.

Dat ligt vooral aan een gebrek aan psychologische ontwikkeling. We komen helaas niets te weten over Ok-ju. Middels flashbacks zijn we getuige van het ontstaan van de vriendschap tussen haar en Min-hee. Er wordt zelfs gehint op meer dan een vriendschap: Ok-ju laat Min-hee weten dat ze bij haar pas echt zichzelf kan zijn.

Maar uiteindelijk is Ok-ju enkel een boze vrouw die wraak wil nemen voor haar vriendin. Dit maakt haar een statisch personage, waardoor we niet echt met haar meeleven. Een ander obstakel voor een succesvolle film is het clichématig gebruik van tegenstellingen. Ok-ju is slechts stoer en cool, Min-hee is enkel lief en zacht. Alle vrouwen in de film strijden voor een goede zaak, alle mannen zijn onbetrouwbaar en crimineel.

Ook ontbreekt het aan variatie in stemmingen. De thema's van de film zijn nogal ernstig. Maar juist bij een zware thematiek is wat absurditeit of droge humor zeer welkom. Behalve in die ene verrassende scène, als we ruim een uur onderweg zijn, waarin Ok-ju tegen betaling wapens uitzoekt bij een markant bejaard stel in een topzwaar schommelend busje.

Het busje blijkt tevens een ouderwetse schiettent van een kermis te zijn. Net als de vrouw van het stel aan Ok-ju een enorme vlammenwerper wil demonstreren, zet een grote steekvlam alles in lichterlaaie. Hier geeft Chung-hyun de kijker eindelijk wat humor als tegenwicht voor al dat esthetisch geweld. Maar dat 'zoet voor bij het zuur' komt helaas te laat.

Ballerina is te zien bij Netflix.