Een vriend van regisseur Rosa Ruth Boesten ontmoette George Anthony Morton in New York. Zijn verhaal, over een kansarme jongen die als jongeman zelf zijn talenten ontdekt en ontwikkelt, raakte haar. Ze vond dat dit verhaal verteld moest worden. Boesten volgde George en maakte de documentaire Master of Light, een hoopvolle film over een man die zowel zijn eigen toekomst als die van anderen wil verbeteren.
George Anthony Morton zat tien jaar gevangen in een federale gevangenis, omdat hij in drugs handelde. Kun je hem dat kwalijk nemen? Niet echt, want George kreeg het goede voorbeeld van onder andere zijn eigen moeder. In de bak besloot hij zijn leven te beteren en ontwikkelde hij zijn schildertalent door schilderijen van Rembrandt na te schilderen. Later studeerde hij af aan de Florence Academy of Art van New York, als eerste zwarte kunstenaar.
Dat schrijnende gegeven geeft George een duidelijk doel in zijn leven. Hij wil niet zomaar mooie portretten schilderen en net als zijn voorgangers alleen maar eurocentrische beelden maken zoals hij dat op de academie moest doen. Hij wil de kunstwereld veranderen en de Afro-Amerikaanse kunstenaar deel van de kunstgeschiedenis laten uitmaken. Een mooi en zeer belangrijk levensdoel.
Toch portretteert de film George niet als een uitzonderlijke kunstenaar. George is ook maar gewoon een man met genoeg kopzorgen. Schilderen werkt voor hem als een vorm van therapie en dat blijkt ook zo te werken voor de persoon die hij schildert. George keert terug naar thuisstad Kansas City om zijn familieleden te schilderen in de hoop zijn band met hen te verbeteren en met het verleden af te rekenen. Terwijl zijn modellen poseren en George zich uitleeft op een doek, ontstaan de meest openhartige gesprekken. De camera observeert de sessies.
Zijn moeder, met wie hij geen al te beste relatie heeft, vertelt haar kant van het verhaal. Dat praat de manier waarop ze omgaat met haar zoon absoluut niet goed, maar het zorgt op z'n minst voor een beetje begrip. Daarnaast ontfermt George zich over zijn neefje, die hij ervoor wil behoeden dat hij hetzelfde pad bewandelt als hijzelf. Het criminele pad waar meerdere mensen uit hun gemeenschap belanden.
Master of Light toont de potentiële impact van één man op verschillende niveaus: het individu, de maatschappij en de wereldhistorie. Voor één man, die ook nog eens worstelt met jeugdtrauma's, is dat een zware taak. Steeds wisselt de film tussen deze verschillende niveaus. Door de manier van belichting en het gebruik van slow-motions wordt George' verwarde toestand regelmatig op een toepasselijk schilderachtige manier zichtbaar gemaakt. Zijn waas, veroorzaakt door interne worstelingen (zijn 'inner prison'), is een terugkerend element in de film.
Ondanks alle ellende die George heeft moeten doorstaan en ook vandaag de dag nog voor zijn kiezen krijgt, zet Boesten hem neer als een gewone alledaagse held. Een man met ambities, die zich niet door zijn verleden vol armoede, criminaliteit en racisme uit de weg laat slaan. Een man met een missie: zijn rauwe verleden omzetten in schoonheid om zo de wereld een stukje beter te maken.
