Een alpinist is een bergbeklimmer. Dat is op zich al een gevaarlijke sport. Maar de alpinist in The Alpinist gaat nog een stapje verder. Marc-André Leclerc is een solist, die het liefst met zo weinig mogelijk hulpmiddelen een berg beklimt. Beelden van hem aan een berg hangend, zonder touw met alleen zijn handen, zijn spannender dan de meeste actie- of horrorfilms.
Filmmaker Peter Mortimer is al jaren geïntrigeerd door zulke waaghalzen, en wil met deze documentaire onderzoeken wat hen beweegt. Dit doet hij door een aantal alpinisten te interviewen over deze bijzondere passie. En door één jonge ster binnen de klimwereld op de voet te volgen: Canadees Marc-André Leclerc.
Leclerc is een opgewekte jongeman, die optimaal en maximaal wil leven. Voor hem betekent dat bergbeklimmen. Soms doet hij dat samen met zijn vriendin Brette Harrington, soms met andere alpinisten. Maar voor hem is de grootste uitdaging om alleen te klimmen, zonder hulpmiddelen. Geen touwen, maar alleen speciale schoenen, goede handschoenen en afhankelijk van het terrein twee kleine pikhouwelen. En dan het liefst zonder eerst het terrein te verkennen, maar vooral juist tijdens de klim je weg vinden en verder zoeken.
Veelzeggend is een foto in het begin van Leclerc samen met Peter Mortimer. Leclerc hangt losjes aan een bergwand, volkomen ontspannen, terwijl Mortimer op enige afstand met allerlei touwen zit vastgesjord, met camera in hand. Zo is Marc vrij om te klimmen en zijn sport puur uit te oefenen, en kan hij toch van dichtbij gefilmd worden ondertussen.
Dat levert hele bijzondere en soms angstaanjagende beelden op. Om duidelijk te maken wat er op het spel staat, laat Mortimer een oudere Duitse alpinist huiveringwekkende statistieken vertellen: meer dan de helft van alle alpinisten sterft op een berg. Als je Leclerc vervolgens niet alleen rotswanden maar ook ijs ziet beklimmen zonder touw snap je meteen waarom. De afstand onder hem is duizelingwekkend, en één foute inschatting kan hem fataal worden. Elke keer dat hij met zijn pikhouweel een nieuw plekje in het ijs uitzoekt om aan te hangen, gaat je hart sneller kloppen. Doet hij dat niet helemaal correct of kiest hij een verkeerd stukje ijs, zou het zomaar kunnen breken. En als hij valt, kan de filmer nooit snel genoeg iets doen om hem te redden.
Juist die wetenschap, dat het elk moment mis zou kunnen gaan, dat elke stap je laatste kan zijn, maakt het uiteraard zo interessant. Maar Leclerc lijkt absoluut niet sensatiebelust: hij komt juist heel erg tot rust aan de berg hangend, naar eigen zeggen. Dan is er niks anders in de wereld dan hijzelf en de berg. Het leven wordt opeens heel erg simpel en zinvol. Mortimer slaagt erin hem en andere alpinisten duidelijk te laten maken waarom ze doen wat ze doen, terwijl hij ook heel goed in beeld brengt hoe levensgevaarlijk het is. Dat maakt van The Alpinist een intrigerende en soms ook heel spannende documentaire.
