Regie: Matthew Heineman | Scenario: Matthew Heineman | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2020

J Balvin is zo'n artiest die voor de meeste Europeanen vermoedelijk een grote onbekende is, maar in andere delen van de wereld een enorme ster is. In zijn thuisland Colombia verkoopt de reggaetonmuzikant stadions uit en kan hij niet normaal over straat. De alledaagsheid waarvoor hij ooit als arm jochie in Medellín voorbestemd leek, bestaat niet meer voor hem. In een land zoals Colombia, met meer heldenverering en met meer problemen, wordt onvermijdelijk meer naar die helden gekeken voor oplossingen. Of in elk geval voor meningen.

De voor een Oscar genomineerde Matthew Heineman volgt J Balvin, of José voor intimi, de week voor een van zijn grote stadionconcerten. Een week waarin Colombia wordt verscheurd door protesten, waarin de jeugd het opneemt tegen de overheid en tegen het voortdurende gebrek aan perspectief. Het maakt van de documentaire die zou gaan over een groots concert en over zijn eigen onzekerheden en depressies, voor J Balvin ineens een politiek verhaal. Geen mening hebben is geen optie, zeker niet voor de politiek geëngageerde muzikant, maar geen documentaire over jezelf natuurlijk ook niet.

Een vreemde onbalans maakt zich dan ook meester van de film. We zien J Balvin - net iets te geënsceneerd - op zijn telefoon kijken naar filmpjes van de onrusten buiten. Het buiten waar hij eerder nog - net zo geënsceneerd - het gewone volk ontmoette en naar een gewone sportschool ging voor zijn work-out. Het ziet er te ongemakkelijk en te energieverslindend uit voor de opvallende excentrieke ster om daadwerkelijk te doen wanneer er geen camera in de buurt is. En terwijl de film en de samenleving schreeuwen om een mening of een statement, klaagt J Balvin vooral over een beetje gevoelige keel en of dat zijn concert bedreigt.

Zo krijgt de film twee rare, moeilijk te verenigen crisissituaties: een door de politie doodgeschoten kind en het zere keeltje van een reggaetonster. J Balvin was overduidelijk van plan zelf de grenzen aan te geven van de kwetsbaarheid waarin hij kon praten over zijn depressies, over zijn paniekaanvallen en zijn harde werk om de top te halen. Dat deze moeilijkheden bestaan en de moeite van het belichten waard zijn, zeker tegen de achtergrond van zijn enorme succes, staat buiten kijf. Dat er dankzij dit enorme succes grenzen zijn aan hoe ver deze kwetsbaarheid op beeld vastgelegd wordt ook. De werkelijkheid blijkt echter weerbarstig en zadelt Heineman met een dilemma op waarvan hij de oplossing niet weet te vinden.

Deze spagaat is wel een interessante, al is dat waarschijnlijk op een andere manier dan Heineman en J Balvin voor ogen hadden. Het maakt onbedoeld inzichtelijk hoe onontkoombaar de druk voor een muzikant is in een cultuur waarin heldenverering zo ver gaat. Tegelijk maakt het de film over J Balvin en zijn problemen overwegend oninteressant.

The Boy from Medellin is te zien bij Amazon Prime Video.