Opa Berend werkte jarenlang in de Efteling, en opa Berend maakte ook elk jaar een speurtocht voor zijn kinderen en kleinkinderen. Maar dit is het eerste familietripje zonder opa Berend. En misschien sowieso de allerlaatste keer dat de familie Vos samen een weekendje weg is! Kleinzoon Teun vreest het ergste. Maar dan vindt hij in het vakantiehuisje bij de Efteling ineens een onbekende sleutel hangen. Zou wijlen opa Berend nog een laatste speurtocht in petto hebben, waarmee hij misschien zelfs de hele familie bij elkaar houdt?
De voor de hand liggende vraag: is De Expeditie van Familie Vos een veredelde reclameboodschap voor de Efteling? Natuurlijk is het dat, maar dat zegt niet alles. The Lego Movie schepte lage verwachtingen, maar wist ook een groot publiek in te pakken met veel humor. Tot een dergelijke klasse kun je De Expeditie van Familie Vos helaas niet rekenen. De vertelling is een stuk minder geïnspireerd, en de Efteling zelf als setting is bijna een bijzaak te noemen.
Ja, de zoektocht leidt naar een antiek sprookjesboek. Dat is waar de Efteling voor staat, zeker oorspronkelijk. Maar de opdrachten zijn niet zo hard vergroeid met het park als mogelijk was geweest. Er is ergens een spookslot, en ergens anders een pagode, maar geen van de opdrachten is echt afhankelijk van de inrichting van het pretpark. Zet het in Ponypark Slagharen en laat ze zoeken naar een gouden hoefijzer, en je hebt dezelfde film. De speciale Efteling-magie ontbreekt.
Het is zelfs opmerkelijk, als je sommige elementen te hard onder de loep neemt, wat deze film over de Efteling zegt. Je wordt kotsmisselijk van een ritje in de achtbaan De Baron, iedereen vindt de rode regenponcho's met Efteling-logo's foeilelijk, er loopt 's nachts maar één slecht geïnformeerde bewaker rond in de Efteling, en die is niet in de beste vorm om iemand tegen te houden. En hij wordt door letterlijk niemand serieus genomen.
Het zijn zo van die dingen die voor de leuk in het script terecht zijn gekomen. Maar ze laten het park ook niet van de beste kant zien. En dan kun je ook vraagtekens zetten bij hoe de speurtocht is vormgegeven. Er wordt in het park ingebroken, attracties worden gevandaliseerd, spullen gestolen, personeel wordt te kakken gezet en misleid. De film nodigt ons niet uit om hetzelfde te doen, maar wel om het aan te moedigen.
Dan is er nog het kwestie van de titel. Die luidt De Expeditie van Familie Vos, toch? Wel, Teun en zijn oudtante hebben soms hulp nodig bij de simpelste puzzel, en die komt vaak van buitenaf, niet van andere familieleden. Waar is de rest van de Vossen de hele tijd? En in welk opzicht is dit trouwens een expeditie te noemen? Ze kennen de Efteling allemaal al, er valt dus niets te ontdekken. En wanneer de familie dan ein-de-lijk in de laatste vijftien minuten samenkomt, om de handen ineen te slaan, is niet eens de hele familie erbij. Dus waarom zo'n slecht bekkende titel als deze?
Het meest jammere is dat het voelt alsof deze film overhaast gemaakt is. Geestige ideetjes zijn maar halfbakken uitgewerkt tot een scène, zoals de reden waarom oom Rikkert steeds spoorloos is verdwenen. En de acteurs klinken bijna allemaal alsof ze nog aan het voorlezen zijn tijdens een vroege doorloop van het script. Met uitzondering van Anna Drijver - die vreemd genoeg best weinig in de film zit - en Raymonde de Kuyper, die niet in staat lijkt te zijn om slecht te spelen. Het is ons meest geliefde nationale pretpark een beetje onwaardig. Was dan maar bijna liever letterlijk een uur lange reclamespot geweest.
De Expeditie van Familie Vos is te zien op diverse VOD-platformen, waaronder Pathé Thuis, Ziggo, KPN en Apple TV+.