Regie: Danielle Arbid | Scenario: Danielle Arbid (film), Annie Ernaux (boek) | Cast: Laetitia Dosch (Hélène Auguste), Sergei Polunin (Aleksandr Svitsin), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar:2020

De romance tussen Hélène en Aleksandr is er eentje met grote gevolgen. Vooral voor Hélène. Als alleenstaande moeder en universitair docent is de passie die ze vindt bij de stoïcijnse en getrouwde Russische diplomaat Aleksandr voor haar een bron van levenslust. Alles in haar leven draait om hem. Als hij er niet is, draait het om het moment dat ze hem weer ziet; als hij er wel is, wil ze het moment dat hij haar weer verlaat zo lang mogelijk uitstellen. Maar toch gaat hij altijd weer. Haar achterlatend, nagenietend maar vooral eenzaam. Altijd weer.

De passie is vooral voor hem dan ook simpel. En passie is er zeker. Het spat van het scherm - dat na deze film gerust met een vochtige doek afgenomen kan worden. Zelfs Jan Wolkers zou zich na het eerste halfuur vermoedelijk vertwijfeld hebben afgevraagd of het niet een tikkeltje minder expliciet had gekund. De film krabbelt na dit naakte begin nog wonderbaarlijk op, maar het is al te laat. De expliciete lust krijgt bijna een doel, als vleesgeworden toonbeeld van de allesomvattende en nietsontziende obsessie die Hélène heeft ontwikkeld voor haar Russische levensmuze. Een muze die vaak een andere taal spreekt dan zij, ook letterlijk.

Toch krijgt regisseuse Danielle Arbid het niet voor elkaar het boek van Annie Ernaux echt voorbij het niveau van een doktersroman te krijgen. De liefde en de passie lopen dwars door elkaar, waarbij de nadruk uiteindelijk altijd weer komt te liggen op de onvermijdelijke eenzaamheid die op de passie volgt. De onbeantwoorde liefde, waarvan Hélène de holle echo in de leegte interpreteert als een antwoord op haar schreeuw om aandacht, zorgt ervoor dat de rest van haar leven langzaam afbrokkelt. Waar ze het idee vandaan haalt dat Aleksandr ook buiten de slaapkamer is wat ze zoekt blijft een raadsel. Hij geeft haar geen moment het idee dat het hem om meer te doen is dan een intense fysieke relatie.

Het verhaal van de obsessief verliefde moeder en de verleidelijke diplomaat gaat bovenal om de tragiek van de simpele passie. Het gaat om hoe de passie ervoor zorgt dat liefde onbereikbaar wordt terwijl de hunkering ernaar groeit. Dit alles doordrenkt van een onmiskenbaar Frans sausje van kringelende sigarettenrook, een kleffe soundtrack en een overweldigende overdaad aan naakte lichamen. Tegen de tijd dat de film ter zake komt zal de kijker simpel zijn van de oneindige barrage aan passie.

Passion Simple is te zien bij Picl.