Regie: Giuseppe Capotondi | Scenario: Scott B. Smith | Cast: Claes Bang (James Figueras), Elizabeth Debicki (Berenice Hollis), Mick Jagger (Joseph Cassidy), Donald Sutherland (Jerome Debney), e.a. | Speelduur: 99 minuten | Jaar: 2019

"Kunst zou niet bestaan zonder kritiek," beweert hoofdpersonage James in The Burnt Orange Heresy. Zelf is hij niet geheel toevallig ook werkzaam als kunstcriticus. De hele film werkt uiteindelijk toe naar het bewijs van deze these. Bovengetekende zou dit graag willen geloven, want dat maakt deze recensie veel gewichtiger, maar de relatie tussen kunst en kritiek is vele malen complexer. Al snel blijkt dat James alles bij elkaar liegt en zijn woorden met een korreltje zout genomen mogen worden. In deze matige thriller lijkt iedereen alles bij elkaar te liegen zonder duidelijke reden. Verwacht veel gepraat over kunst zonder inhoud en opbouwende spanning die nooit echt ingelost wordt.

James trekt door Italië om steeds hetzelfde praatje te doen over de relatie tussen kunst en zijn eigen kritieken. Al snel wordt duidelijk dat alles wat hij uitslaat kletskoek is. Tijdens een van deze praatjes ontmoet hij Berenice, met wie hij al snel het bed in duikt. Als James wordt uitgenodigd in het enorme huis van een rijke kunstverzamelaar, gespeeld door een op de zenuwen werkende Mick Jagger, vraagt James Berenice om mee te komen. Op het landgoed van de verzamelaar leeft de gerenommeerde kunstenaar Jerome Debney een teruggetrokken bestaan. Debney heeft in de afgelopen vijftig jaar geen interviews gedaan. De kunstverzamelaar doet James een voorstel. Hij krijgt de kans om Debney te interviewen, maar daar moet hij wel iets voor terugdoen. Wat volgt zijn nog meer leugens.

De film lijkt commentaar te willen geven op de kunstwereld, maar blijft hangen in een clichématige visie op kunst. Het romantische beeld van de geniale kunstenaar wordt steeds herhaald. Debney blijkt niet meer te schilderen omdat hij op zoek is naar de perfecte kleur blauw. Acteur Claes Bang speelde nota bene in The Square waarin precies de juiste toon werd gevonden om de westerse (kunst)wereld genadeloos te fileren. The Burnt Orange Heresy blijft vooral hangen in vaag gemijmer over de schone kunsten.

Met elke scène raken de makers verder verwijderd van een sterke thriller. De regie en editing laten te wensen over en erg spannend wordt het nooit. De cast is veelbelovend, maar de personages praten constant langs elkaar heen. Donald Sutherland is als Jerome Debney erg vermakelijk, maar het personage heeft gewoon onvoldoende diepgang. Met wat vergezochte symboliek probeert de film nog wel een diepere laag aan te boren, maar het resultaat blijft matig. The Burnt Orange Heresy zou volgens eigen logica echter niet bestaan zonder kritiek, dus mede dankzij deze recensie kan de film blijven voortleven.

The Burnt Heresy is te zien bij Picl.