Een jaar geleden was er After, een filmversie van een tienerromannetje dat weer gebaseerd was op fanfictie over boyband One Direction. Voorman Harry Styles mocht zijn nationaliteit en initialen behouden in de persoon van Hardin Scott, maar alle andere biografische informatie was foetsie. Geen boyband, maar een vriendengroep. Geen tournee, maar een verblijf op een universiteit. En vooral extra tatoeages, want deze knul is een stoere boy. Tienermeisjes zwijmelden er massaal bij, dus ook het vervolg is nu vertaald naar een filmversie.
De relatie van Hardin en Tessa heeft het einde van de vorige film niet overleefd. Een maand na het einde van deel één ziet zij er niet alleen flink anders uit - al wordt ze toch echt door dezelfde actrice gespeeld - maar ze begint ook aan een stage bij een uitgever. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Tessa helpt Hardin om voor zijn moeder te doen alsof ze nog steeds bij elkaar zijn. En in een vloek en een zucht bloeien oude gevoelens weer echt op. Gaan ze het nu wel redden?
Eerst maar eens de positieve punten. After We Collided weet veel beter van zichzelf wat voor film het is dan zijn voorganger. Er is veel ruimte voor luchtigheid. Zo geeft de nieuwe baan van Tessa ruimte voor tafereeltjes in de traditie van The Devil Wears Prada. Het is vast de invloed van de nieuwe regisseur, Roger Kumble, die eerder ook succes boekte met Cruel Intentions. Het hoeft niet allemaal serieus, en dat is wel lekker. Daarnaast is deze film nog eerlijker over de geneugten van seks dan zijn voorganger, door de leeftijdskeuring niet te schuwen.
Ook mag er zeker een lans worden gebroken voor Josephine Langford. Ze weet een rol die niet veel van haar eist toch wat extra's mee te geven, en met charme. Als iemand de film injecteert met humor, is zij het, en dat komt vooral door haar goede gevoel voor timing. Wat bovendien helpt, is dat haar nieuwe collega Trevor wordt gespeeld door Dylan Sprouse. Met tweelingbroer Cole speelde hij in The Suite Life of Zack & Cody, en diverse vervolgen. Zijn langdurige ervaring in kindvriendelijke Disney-komedies komt nu goed van pas. Hij heeft soms iets Hugh Grant-achtigs.
Daar houdt het een beetje op met de lof. Want eigenlijk gebeurt er niet zo bijster veel in deze film. Heel lang gaat het eigenlijk best goed in de relatie tussen Tessa en Hardin, en heel veel dingen die een tegenwerkende kracht kunnen zijn of spanning kunnen opleveren blijven compleet onbenut. Zo hoeft Tessa niets te leren in de uitgeversbranche; ze is al af. En als er wel hommeles is, valt die vooral in de categorie 'met betere communicatie was dit geen issue'. Dat kan. Veel romkoms gebruiken dat mechanisme, maar het is niet handig wanneer het heel erg in het oog springt.
Komt bij dat Hero Fiennes Tiffin houteriger acteert dan een bejaarde Pinokkio. Zijn spel is onsubtiel, ongeïnspireerd en vooral humorloos. Zelfs als hij zich tijdens een rondje schaatsen mag bedienen van eenvoudige slapstick, komt hij niet uit de verf. Maar ja, misschien verfrissend dat het eens de mannelijke hoofdrol is die vooral de functie heeft van een lekker snoepje om naar te kijken.
After We Collided wordt ongetwijfeld een financieel succes, en dat is best. Waarom zou het storend moeten zijn dat dit niet zo'n goede film is? De film heeft een heel heldere, omvangrijke doelgroep, en die wordt prima bediend. Beter dan bij het eerste hoofdstuk van de After-saga zelfs, want deze kijkt nog veel lekkerder weg. De verdere problemen van deel één blijven grotendeels bestaan, en die zullen hierna ook zeker niet worden opgelost in de komende vervolgen. Want laat er geen illusie over bestaan: deel drie komt er ook.
