Er is al jarenlang kritiek op trailers. Vaak schotelen ze het hele verhaal voor in het kort. Het publiek gaat evengoed naar de bioscoop, dus filmmaatschappijen hebben het idee dat het werkt. Gelukkig verklappen niet alle films wat ze in petto hebben. The Stranger is daar een van. Niet alleen de trailer zegt weinig, maar ook de officiële synopsis laat veel te raden over. Althans, de internationale, probeer de Nederlandse te vermijden.
Henry Teague heeft dan wel een strafblad, maar hij zegt dat dat kwam omdat zijn vrouw aanhoudend werd beledigd. Verder lijkt het een simpele doch acceptabele man. Tijdens zijn reis van het noorden naar het westen van Australië, ontmoet hij iemand die hem helpt aan een discutabel baantje. Vanaf dat moment gaat hij dagelijks op pad met 'collega' Mark. Gaandeweg leert Mark dat er meer schuilt achter Henry, en dat komt goed uit: het is informatie die hij nodig zal hebben.
De synopsis op IMDb is niet gelogen. Ook de trailer toont wat je uiteindelijk ziet in de film. Maar alles wat die beelden weggeven is dat het een beetje rauwe film is en ietwat arthouse oogt. Wat deze film blijkt te zijn is een ontzettend spannend en waargebeurd verhaal. Je hoeft niet lang te wachten voordat je leert wat er speelt, maar desalniettemin blijft hij tot het einde boeiend en spannend.
The Stranger is een kalme film waar de vaart goed in zit. Het plot heeft tempo, maar nooit op een hysterische manier. Het helpt als je je publiek niet dom inschat en niet alles uitkauwt. Bepaalde shots of opmerkingen zijn genoeg om bepaalde informatie over te brengen - geen idee of dit een scenario- of regiekeuze was, maar de film maakt er goed gebruik van.
Aan het lijstje met verfrissende pluspunten kan nog meer worden toegevoegd. Zoals de cinematografie. Er zijn films die mooie artistieke plaatjes schieten, maar vaak om geen andere reden dan dat het een fijn shot is. Die krijg je hier ook, maar de beelden zijn functioneel. Het spookachtige openingsshot van een berg met zijn top in de mist lijkt lange tijd doelloos te zijn, maar zodra het terug begint te keren weet je al dat je hem niet voor niks ziet.
Joel Edgerton (Star Wars, The Thing) zet altijd geloofwaardige personages neer, en nu hij dat weer met zijn eigen Australische tongval mag doen is hij ijzersterk. Hij speelt tegenover de fenomenale Sean Harris (Mission: Impossible. Die krijgt het voor elkaar om Henry neer te zetten als iemand met wie je in het begin een beetje medelijden hebt, een simpele ziel die het verkeerde pad bewandelt omdat hij niet snugger genoeg is om beter te weten.
Hij plukt een pluisje van Marks jas, ook al is Mark voor hem op dat moment zijn koele, no-nonsense leidinggevende. Hij krijgt van Marks baas te horen dat zijn kleding lelijk is. Hij staat er steeds als een stille sul bij. Kortom: Henry is een beetje sneu figuur. En dan, beetje bij beetje via blikken en opmerkingen, begint Henry steeds onprettiger te worden. Die blik in zijn ogen, die grijns...
Er is iets aan de hand met die man. Mark en de kijker hebben een vermoeden, en bij beiden kruipt het onder je huid. Edgerton toont zijn talent door subtiel te laten zien dat het meer stress oplevert dan hij kan toegeven. Mark heeft een doel, en je hoopt dat hij het haalt voordat hij in elkaar stort.
Er is ook een minpunt: er zitten drie horrorachtige momenten in de film die totaal onnodig zijn om op die manier de spanning erin te houden en de sfeer neer te zetten. Ook omdat de horrormomenten beter zijn uitgevoerd dan in menig recente horrorfilm, ze zijn enorm creepy. Ze halen je uit de sfeer die je tot dat moment omgaf. Er is zelfs een 'droom in een droom'-scène, maar gelukkig ook weer niet zo storend dat het de film verpest.
Het is lastig om openlijk te recenseren over The Stranger zonder te veel weg te geven. De makers en de filmmaatschappij willen kennelijk dat je onwetend blijft. En terecht, want het effect van de film is het sterkst als je hem gewoon over je heen laat komen. Het gevaar is wel dat de bioscoopganger deze overslaat omdat niet duidelijk is waar de film over gaat. Maar geloof het, hij is het meer dan waard.
