Na Dries (2017), een intiem portret van modeontwerper Dries Van Noten, brengt Reiner Holzemer opnieuw een documentaire over een pionier in de modewereld uit. In Martin Margiela: In His Own Words belicht Holzemer het complete oeuvre van een wereldberoemde modeontwerper die zelf de schijnwerper vermijdt.
Martin Margiela werd in 1957 in Genk geboren als de zoon van een Belgische pruikenverkoopster en een Poolse kapper. Al op jonge leeftijd raakte hij gefascineerd van modeshows en besloot hij modeontwerper te worden. Ondanks dat zijn omgeving dat afkeurde, ging Margiela studeren aan de Antwerpse Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. Hij maakte, samen met Dries Van Noten, deel uit van de Antwerpse Zes, een groep Belgische modeontwerpers die in de jaren tachtig internationaal doorbrak. Samen met Jenny Meirens richtte Margiela in 1988 Maison Martin Margiela op en maakte hij zijn droom waar.
In de documentaire blikken collega's, modekenners en Margiela zelf terug op de eenenveertig collecties die de modeontwerper in twintig jaar ontwierp. Onder andere modeontwerper Jean-Paul Gaultier, moderedacteur Carine Roitfeld en model Kristina De Coninck spreken hun bewondering voor Margiela uit. Hun herinneringen en getuigenissen worden voornamelijk geïllustreerd door geanimeerde ontwerptekeningen en archiefbeelden van modeshows. Doordat de registraties op chronologische volgorde worden getoond, geeft Holzemer je een goed idee van de ontwikkeling die Margiela's werk doormaakte. De hoeveelheid archiefmateriaal dat Holzemer gebruikt, kan voor verveling zorgen, maar tegelijkertijd geeft hij je zo wel een compleet beeld van Margiela's oeuvre.
Hoe kijkt Margiela zelf terug op zijn carrière? De modeontwerper heeft de media altijd gemeden, omdat hij wilde dat zijn creaties alle aandacht kregen en niet hijzelf. Bovendien wilde hij zichzelf beschermen, uit angst dat hij niet met de druk die bekendheid met zich meebrengt zou kunnen omgaan. "Martin, you are too serious," zei Gaultier hem ooit. Woorden die Margiela alleen maar kan beamen. Ook in deze documentaire komt hij niet herkenbaar in beeld. Terwijl Margiela op de mooie en minder leuke momenten in zijn carrière terugblikt, blijft de camera op zijn handen rusten. De handen die de meest bijzondere creaties maakten, die nu liefdevol door dozen vol herinneringen glijden.
Toch werd Margiela wereldberoemd. Zijn collega's benadrukken dat de ontwerper opviel doordat hij een vernieuwer was. Hij durfde te experimenteren en de geldende conventies binnen de modewereld overboord te gooien. Dat geldt niet alleen voor zijn ontwerpen (hij stuurde zijn modellen gerust in de tweedehands kleding of plastic zakken de catwalk op), maar ook voor de presentatie daarvan. Modellen die glimlachend in een ruimte paraderen of een modeshow in een witgoedwinkel, dat was Margiela ten voeten uit.
Zonder de ster van de film in beeld te brengen, heeft Holzemer toch een boeiende documentaire weten te maken. Emoties zijn niet van Margiela's gezicht af te lezen, maar zijn eigen woorden verklappen genoeg.
