Piloot Hogan vliegt met zijn geallieerde jachtvliegtuig door het Belgische luchtruim dat nog het meest lijkt op een mijnenveld. Dan wordt zijn vleugel geraakt door de nazi's en ziet de piloot zich genoodzaakt een noodlanding in een moeras te maken. Zwaargehavend stapt Hogan uit zijn toestel. Dan gebeurt er iets magisch in de nieuwe film van Robert Zemeckis. Hogan blijkt een levensechte pop compleet met enigszins houterige moves en zichtbare gewrichten.
Het verhaal van piloot Hogan vindt plaats in de fantasie van tekenaar Mark Hogancamp. De kunstenaar is het slachtoffer van een laffe geweldsdaad. Niet alleen is Mark zijn complete langetermijngeheugen kwijt, hij zou ook nooit meer een potlood aanraken. Om zijn trauma te verwerken is hij poppen gaan maken naar evenbeeld van zijn vrienden en vijanden. De foto's die hij hiervan maakt zijn onderdeel van een op handen zijnde overzichtstentoonstelling.
Zemeckis vond voor zijn nieuwste project inspiratie bij de werkelijke Hogancamp, over wie in 2010 al eens een documentaire werd gemaakt. De regisseur van Back to the Future en Forrest Gump schotelt ons voor een relatief bescheiden budget waanzinnig knappe speciale effecten voor, waarbij de echte wereld en fantasie naadloos in elkaar overgaan. Samen met een zestal knappe dames, allen gebaseerd op mensen uit zijn omgeving, gaat hij in het fictieve dorpje Marwen de strijd aan met de nazi's, gemodelleerd naar zijn belagers.
Welcome to Marwen is een ongewoon drama over de gevolgen van posttraumatisch stresssyndroom. Het lijdend voorwerp heeft een geheel eigen manier gevonden om zijn demonen de baas te worden. Hij kan hierbij op begrip rekening van zijn omgeving die met veel geduld zijn leven invulling probeert te geven. Mark raakt geobsedeerd door zijn nieuwe buurvrouw Nichol en ontwikkelt een hechte vriendschap met haar.
In de Verenigde Staten kon de nieuwe film van Zemeckis maar nauwelijks de goedkeuring van de critici krijgen. Gelukkig is het niet zo erg als de score op IMDb doet vermoeden. Op de baanbrekende visuele effecten waarbij computeranimatie versmelt met echte gezichten en motion caption valt eigenlijk niets aan te merken. Hetzelfde geldt voor de prestatie van Steve Carell als onzekere, bange man die alle grond onder zijn voeten is verloren en daarom maar zijn heil zoekt in de poppen. Er zijn momenten waarop de muren op Mark afkomen en hij moet er dan ook niet aan denken om bij het proces van zijn zaak aanwezig te zijn.
De vraag waar de schoen dan toch wringt blijft heel moeilijk te beantwoorden, omdat de intenties en het uitgangspunt zo ongekend sympathiek zijn. Zemeckis overspeelt zijn hand met de vele rommelige tot niets leidende actiescènes, waarin de mooie heldhaftige dames aan Hogans zijde de hele boel kort en klein schieten maar de vijand daarna weer gewoon nieuw leven wordt ingeblazen door een mysterieuze heks. Tegelijkertijd verloopt het drama van Mark en de weg naar verzoening met zijn lot in de echte wereld volgens platgetreden paden en met archetypische bijrolfiguren.
De magie van de poppenwereld blijft desondanks in stand en gaat nergens de schreeuwerige boventoon voeren. Welcome to Marwen is een gewaagd project waarvan de slagingskans afhangt van het vermogen van de kijker om mee te gaan in de bijzondere verwerkingsstrategie van de hoofdpersoon. Uniek en verwonderlijk blijft het in ieder geval, al had het onderliggende drama iets meer fundament mogen krijgen.
