Vroeger was er die vrouw, of het nu je moeder, oma, tante of wie dan ook was. Die ene die alles voor je deed. Rommel die magisch verdwijnt, voedsel dat zomaar op je bord neerploft en je bed dat op de een of andere manier altijd is opgemaakt. Bestaat die huisvrouw nog wel in onze moderne wereld gevuld met ambitieuze carrièrevrouwen, drukke gezinnen en steeds meer hyperactiviteit? Huisvrouwen Bestaan Niet lijkt het al weg te geven in de titel, maar gaat toch op zoek naar het antwoord.
Gijsje is een controlfreak van het eerste uur en Marjolein een soort menselijke stoffer en blik die voortdurend rotzooi mag opruimen van kinderen, collega's, mannen met pijntjes, noem het maar op. Beide vrouwen hebben zo hun eigen idee over de ideale moeder en doen hun uiterste best dat te zijn. Terwijl Marjolein al een paar koters heeft rondrennen en dit haar professionele leven nogal in de weg staat, probeert succesvolle carrièrevrouw Gijsje juist wat chaos in haar leven te brengen door een kind te verwekken. De twee tegenpolen doen hun beklag bij hun bohémienne moeder, die al lang geleerd heeft dingen los te laten, alvorens het drietal terechtkomt in een wervelwind van problemen.
Ondanks de interessante en redelijk serieuze opzet (deels overgenomen van theaterproductie De Huisvrouwmonologen) kent de filmvariant ook behoorlijk wat platte humor. Denk aan een letterlijk soppende Jim Bakkum, grofgebekte huismoeders en vrouwen die wanhopig op zoek zijn naar spermacontainers. Gelukkig weet men deze 'shock and awe'-momentjes aardig te balanceren met momenten die je wel degelijk herkent uit je eigen leven. Het zijn de kleinere opmerkingen en blikken tussendoor die Gijsje en Marjolein behoorlijk inleefbaar maken in hun dagelijkse rompslomp. Als deze film één ding goed begrepen heeft, dan is het wel het vangen van de chaotische toon van het dagelijks leven.
Jammer genoeg raakt het verhaal wel een beetje verloren in al die chaos en maken de filmmakers het zichzelf erg moeilijk om er nog een poëtische rode draad in te vinden. De moraal van het verhaal verschaft uiteindelijk weinig inzicht, is grotendeels al te vinden in de trailers en probeert net iets te vlot alle verhaallijnen tot een mooi einde te brengen. Zo speelt er tussen alle onderbroekenhumor door best wat drama, voornamelijk tussen de twee dochters en hun moeder wanneer zij bekvechten over de essentie van het moederschap. Hoewel de drie actrices genoeg chemie hebben en het overtuigend brengen, mogen deze scènes best wat langer. Helaas moet dit verhaal de tijd delen met een hele hoop andere conflicten: romances, werkperikelen, lieve en lastige vriendjes, marketingwedstrijdjes, haantjesgedrag en mamablogs. Bovendien voelt het alsof er wat drama wordt opgeofferd om het tempo van de komedie hoog te houden. Verwacht daardoor niet veel traantjes weg te pinken, het is vooral toekijken hoe levens op lollige wijze in duigen vallen, waarna alles vrij snel weer goed komt.
Huisvrouwen Bestaan Niet is qua vertelling soms even rommelig als de levens van Gijsje en Marjolein zelf. Hij schommelt behoorlijk tussen komedie en drama en sommige verhaallijnen lijken niet echt ergens naartoe te gaan. Toch werkt de uiteindelijke toon best aardig, voornamelijk dankzij Eva van de Wijdeven, Jelka van Houten, Loes Luca en Kay Greidanus. Zij brengen genoeg herkenbaarheid, humor en emotie om de hectische situaties inleefbaar te maken, zelfs voor mannelijke kijkers. En al gaat een enkele scène wat ver, er zijn zelden momenten waar men te hard probeert grappig te zijn. Huisvrouwen Bestaan Niet is misschien wat rommelig, maar als je dat net als de bohémienne moeder durft te omarmen, valt er best van te genieten.
