Kidnap is niet bepaald intelligente nonsens. Maar hoe dom en ongeloofwaardig deze thriller ook in elkaar zit, hij is toch best spannend. Kidnap is namelijk voor het grootste gedeelte één lange autoachtervolging. Dat simpele gegeven werkt. Als je tenminste in de onzin kunt meegaan die de schrijver nodig acht om de achtervolging op gang te houden.
Kidnap zit heel eenvoudig in elkaar. Halle Berry speelt Karla Dyson, een alleenstaande serveerster. Zij strijdt in de rechtbank met haar veel rijkere ex-man en diens jongere nieuwe vriendin om de voogdij over hun zoontje Frankie, die verder niet in beeld komt. Karla leeft voor Frankie, maar verliest hem even uit het oog tijdens een dagje in het park doordat ze een telefoontje krijgt van haar advocaat die haar vertelt dat haar ex-man de voogdij opeist. Op dat moment wordt Frankie ontvoerd.
Een ontredderde Karla ziet hem net nog in een auto gepropt worden en zet dus de achtervolging in, met haar eigen auto, een grote rode SUV. Natuurlijk verliest ze haar mobiele telefoon terwijl ze in paniek naar dat vehikel rent, zodat ze niet de politie kan bellen en inschakelen. Nee, ze zal zelf achter de auto met haar Frankie en de kidnappers aan moeten scheuren en tijdens de lange achtervolging ongeveer een dozijn levens in gevaar brengen. Onder andere door een andere auto te laten crashen met haar wilde inhaalmanoeuvres.
Het kan haar niets schelen, behalve dat ze hoopt dat ze met haar gevaarlijke gedrag de aandacht van politie trekt, om hun aandacht op de kidnapping te kunnen vestigen. Het kan de kidnappers niets schelen, het kan de filmmakers al helemaal niets schelen. Kan het jou iets schelen? Dan is Kidnap geen film voor jou. Want er volgt nog meer van wat de Amerikanen 'collateral damage' noemen. Nevenschade. Een cynisch eufemisme waar het Amerikaanse leger tijdens de Vietnam-oorlog mee op de proppen kwam.
Er zijn meerdere momenten waarop logica en aannemelijk handelen totaal overboord worden gegooid. Een paar keer lijkt de achtervolging zelfs afgelopen te zijn, totdat een toevalligheid Karla weer op het spoor van de kidnappers brengt. Er is ook een confrontatie tussen beide partijen in het midden van de film die... te wensen over laat op het gebied van geloofwaardig gedrag.
Het staat vermoedelijk allemaal in dienst van een vlotte voortgang, en op dat gebied scoren de filmmakers wel goede punten. Daar het aangename tempo blijft de vrij simpele film toch lang spannend. Halle Berry's Karla laat zien dat je niet eens de 'special set of skills' van Liam Neeson in Taken nodig hebt als ouder, maar hoofdzakelijk een doorzettingsvermogen en tunnelvisie die zich niet door logisch nadenken in de war laten brengen. En dat eisen de filmmakers eigenlijk ook van hun publiek.
