Regie: Il-gong Song | Cast: Woo-seong Kam, Jung Suh, Kyeong-heon Kang | Speelduur: 112 minuten

Spider Forest is een geheimzinnig bos, waar de geesten ronddwalen van overledenen die zijn vergeten door nabestaanden en daardoor de vorm van spinnen hebben aangenomen. Dit klinkt als de premisse van een spannende spinnenfilm in de lijn van Arachnophobia, maar niets van dit alles. Spider Forest is een stijlvolle, Lynchiaanse thriller, waarin droom, hallucinatie en realiteit op ingenieuze wijze door elkaar lopen. Een film die steeds net buiten je bereik blijft, waar je je vinger niet achter krijgt, die geen pasklare antwoorden geeft, maar je achterlaat met vragen. En als de eerste helft van Spider Forest niet zo’n stuurloze indruk had gemaakt en je had kunnen investeren in de personages, dan zou je je nog uren het hoofd hebben kunnen breken over hoe het nou précies zat.

Op zich is het een bekend gegeven: een getormenteerde protagonist met een duister verleden en geheugenproblemen lijdt aan waanbeelden en/of donkere dromen. Vorig jaar nog werd Adrien Brody op het AFFF achtervolgd door spoken uit het verleden (of was het nou de toekomst?) in The Jacket. In Spider Forest is de eer om de man-in-de-war te spelen te beurt gevallen aan Kang-Min, een aan lager wal geraakte tv-producent. Hij wordt wakker in een bos, vlakbij een blokhut waarin hij de levenloze lichamen ontdekt van twee collega’s. Kort daarop wordt hij zelf bewusteloos geslagen door een onbekende man. Vanaf dat moment volgt er een complexe zoektocht naar de dader, die niet-chronologisch verloopt en waarin de dood van zijn vrouw, de geschiedenis van het bos en een relatie met een collega centraal staan.

De eerste helft van de film mist focus; er is geen duidelijk perspectief en het is alsof de maker zijn draai nog niet heeft gevonden. Dit beïnvloedt tegelijkertijd de tweede helft. De interesse in de karakters is tegen die tijd namelijk vervlogen. Waarom zou je meeleven met personages die niet goed geïntroduceerd zijn? Gelukkig brengen een interessant script, een prachtige – maar niet bijster originele – cinematografie en enkele oprecht mooie scènes de film ‘back on track’ en weet het duistere web van intriges, met als middelpunt de mysterieuze blokhut in het bos, toch te boeien.