Een eigen paard: een droom voor veel 11-jarige meisjes. Helaas voor hen zien weinigen die droom in vervulling gaan, en moeten de meesten het doen met de paarden op maneges. Cale Crane, de hoofdpersoon van Dreamer, mag zich wat dat betreft gelukkig prijzen, want haar droom ligt binnen handbereik: haar vader is paardentrainer. Al die kleine meisjes die niet zo fortuinlijk zijn, kunnen anderhalf uur lang met haar meeleven en zo hun droom toch een klein beetje verwezenlijken, al is het maar even.
Dakota Fanning speelt voor het eerst een rol in een film voor een doelgroep, waartoe zijzelf behoort. Desalniettemin is zij gecast als een meisje dat zich zo nu en dan een stuk volwassener gedraagt dan ze gezien haar leeftijd zou lijken. Deze droomster is de dochter van paardentrainer Ben Crane, die ooit zijn eigen racepaarden trainde maar tegenwoordig zijn talent voor anderen inzet. Wanneer het veelbelovende racepaard Soòador (Spaans voor dromer) zijn been breekt, wordt Ben ontslagen en krijgt hij het paard bij wijze van gouden handdruk. In plaats van het dier te laten inslapen, wat gebruikelijk is, neemt hij het mee naar huis om zijn dochter een plezier te doen. Zij gelooft er heilig in dat Soòador kan rehabiliteren en een tweede kans verdient. Samen met haar vader, grootvader en twee stalknechten doet ze er alles aan om het renpaard weer op de baan te krijgen en de belangrijkste race te laten winnen. Tegelijkertijd wordt daardoor de hele familie dichter bij elkaar gebracht en worden gebroken relaties geheeld.
Het zal menigeen al opgevallen zijn dat het bovenstaande verhaal aardig wat clichés uit de sport- en familiefilm bevat. Maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Werkelijk alle denkbare clichés worden van stal gehaald. Bijna iedereen die wel eens een paar films heeft gezien, zal na de eerste vijftien minuten de rest van het verhaal kunnen dromen zonder verder te hoeven kijken. Zo blijkt één van de stalknechten ooit een jockey geweest te zijn, die na een ongeluk op de renbaan geen paard meer heeft durven bestijgen. Het zal geen verrassing zijn wie er uiteindelijk op Soòador de race zal rijden.
Een mogelijk ontroerend verhaal over het herstel van familierelaties wordt zo overschreeuwd door tenenkrommend suikerzoete sentimentaliteit en slaapverwekkende voorspelbaarheid. Het enige wat de film interessant maakt voor mensen boven de 12, die geen bijzondere interesse in paarden hebben, is de uitstekende cast die met veel bezieling te werk is gegaan. Fanning deed uitgebreid onderzoek naar paarden en paardenraces in haar rol, om overtuigend over te komen als iemand die rond paarden is opgegroeid. Voor Russell was zoiets dergelijks niet nodig; hij houdt zelf al jaren paarden. Maar het is niet hun kennis van en gevoel voor paarden die hun acteerwerk zo sterk maakt; het is de warme, menselijke uitstraling. Dat geldt ook met name voor Kristofferson en Shue. Haar rol is overigens wel erg marginaal; volwassen vrouwen spelen nauwelijks een rol in Dreamer. De simplistische, clichématige film is eigenlijk alleen geschikt voor paardenfanaten en meisjes onder de dertien, anderen kunnen beter zo snel mogelijk aan deze film voorbij rijden.
