Sinds eind jaren 90 zijn Pixar en Dreamworks elkaars grootste concurrenten op het gebied van de 3D-animatiefilms. Pixar kreeg de meeste lof van de critici en doet het beter in de publieke opinie, maar Dreamworks scoorde de grootste bioscoophit met Shrek 2. Dreamworks onderscheidde zich door de tegendraadsheid en de vele hedendaagse verwijzingen, terwijl Pixar (na de overname in mei 2006 definitief onderdeel uitmakend van Disney) meer voor de originele creaties en familie-entertainment ging. Over The Hedge past prima in het straatje van Dreamworks, maar gaat toch al iets meer dan de voorgaande creaties de familievriendelijke kant op.
Hoofdpersoon RJ is een wasbeer die in eerste instantie alleen aan zichzelf denkt, maar natuurlijk tot inkeer komt als hij wordt opgenomen in de familie: een bonte verzameling van kleine dieren. RJ probeert de winterslaapvoorraad van een beer te stelen, maar maakt hem daarbij per ongeluk wakker. Daarop volgt een korte, zeer ongelijke strijd om het eten, met als resultaat dat de hele voorraad op de snelweg belandt en overreden wordt door vrachtwagens. RJ krijgt één kans om zijn leven te redden en niet te eindigen in de maag van de beer. Binnen een week moet RJ de verloren voorraad zien te vervangen. Hij ziet zijn kans schoon als hij een groep dieren ontmoet, die het hele jaar alleen maar bezig is met het verzamelen van eten voor de gezamenlijke winterslaap.
De groep bestaat uit een familie van egels, een vader en dochter opossum, een stinkdier, een supersnelle eekhoorn en hun leider, een schildpad. Zij worden de eerste dag van de lente geconfronteerd met een enorme heg in hun bos. Wat blijkt: hun bos is bijna compleet verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe buitenwijk. RJ overtuigt hen ervan dat in de mensenwereld ook heel veel voedsel te halen valt, als ze maar naar hem luisteren. Het hele verhaal over de beer laat hij wijselijk achterwege. En dus gaan de dieren op jacht naar voedsel in de buitenwijk, volgens de plannen van de wasbeer en tegen de zin in van de schildpad. De bewoners van de buitenwijk zijn hier natuurlijk niet blij mee en schakelen een ongedierteverdelger in.
Het aardige aan deze flinke verzameling personages is dat ze bijna allemaal wel in mindere of meerdere mate sympathiek zijn. Hierdoor is het gemakkelijk om met ze mee te leven en dat maakt de avonturen die de beesten in de mensenwereld beleven een stuk interessanter en spannender. Het innerlijke conflict van de wasbeer, die steeds meer gevoelens voor de diertjes ontwikkelt, maar altijd van plan blijft ze te verraden, is daardoor goed aan te voelen en zelfs te begrijpen. Tevens maakt de sympathie voor de figuren het voorspelbare einde een stuk beter verteerbaar.
Het probleem van diezelfde verzameling personages is dat ze (met uitzondering van de verwaande Perzische raskat) lang niet zo grappig zijn als je zou verwachten in een film als deze. Vooral de supersnelle eekhoorn is hier het bewijs van. Bijna alles wat hij zegt is grappig bedoeld, maar weinig van zijn uitspraken zijn dat ook daadwerkelijk. Verder is het aantal verwijzingen, dat Dreamworks producties doorgaans zo kenmerkt, aanzienlijk gereduceerd, al zijn de knipogen naar filmklassiekers als Citizen Kane en A Streetcar Named Desire hilarisch. Uiteindelijk bevat Over The Hedge echter te weinig geslaagde grappen en leuke situaties om echt heel humoristisch te zijn. En dan valt opeens op hoe mager het verhaal eigenlijk is en - sympathieke personages of niet - hoe vaak een dergelijk plot in andere kleren al eens de revue is gepasseerd. Saai? Nee, maar erg interessant nou ook weer niet.
