Over de Duitser Werner Herzog gaan vele wilde verhalen de ronde. Zo zou hij acteur Klaus Kinski, waar hij in de jaren 70 veel mee samenwerkte, tijdens de opnames van een film in de jungle onder schot hebben gehouden om Kinski op de set te houden. En dat is slechts één van de vele aanvaringen die mensen met Herzog hadden over zijn harde werkmethodes. Maar of de regisseur een enorme klootzak is of niet, hij kan wel erg goede films maken, en is dat niet het belangrijkste?
Dieter Dengler is in 1965 alleen maar piloot bij de Amerikaanse luchtmacht omdat hij wil vliegen, niet omdat hij oorlog wil voeren. Hij wordt echter vlak voor het uitbreken van de oorlog in Vietnam op een geheime missie in Laos gestuurd. Hij zit nog nauwelijks in de lucht of zijn vliegtuig wordt geraakt en stort neer. Even later wordt hij door de Pathet Lao, de Laotiaanse communisten, opgepakt en gemarteld. Hij belandt in een klein gevangeniskamp waar al twee andere Amerikaanse en drie Laotiaanse gevangenen zitten. Dieter overtuigt hen ervan dat ze uit hun hopeloze situatie moeten ontsnappen, hoe onmogelijk dat ook lijkt. Maar de echte uitdaging en uitputtingsslag ligt pas buiten het kamp, in het omliggende regenwoud.
Herzog haalde zowel fysiek als mentaal bijna alles uit zijn acteurs, en het resultaat is er naar. Vooral Bale is weergaloos in de hoofdrol. Het doorzettingsvermogen, de overlevingsdrang en de onverslaanbare hoop straalt altijd door de vermoeidheid en schijnbare verslagenheid. Ondertussen wordt de hitte van de jungle voelbaar gemaakt (of was dat de overvolle zaal vol zwetende journalisten en genodigden?) en zuigt je daar volkomen in op. Zelden gun je als toeschouwer een personage meer een goede afloop dan tijdens Rescue Dawn.
