In 2003 maakte Todd Phillips Old School waaruit de naam Frat Pack werd geboren. Frat is een afkorting voor fraternity, de Amerikaanse mannelijke studentenvereniging, een verwijzing naar de plot van de film. De Frat Pack is een groep Amerikaanse filmkomieken, bestaande uit de sterren van Old School (Will Ferrell, Vince Vaughn en Luke Wilson) plus een aantal van hun collegas, van wie in bijna elke succesvolle Amerikaanse komedie in de jaren daarna wel een of meerdere te zien waren. Zal Phillips hetzelfde doen voor de relatief onbekende hoofdrolspelers uit The Hangover?
Ed Helms is hooguit bekend van zijn bijrol in de televisieserie The Office (Amerikaanse versie), Bradley Cooper kent men heel misschien nog uit Alias en Zach Galifiniakis zal mogelijk nog het minste een belletje doen rinkelen. De kans is daarom groot dat hun namen voortaan verbonden zullen worden met The Hangover, een komedie die in de Verenigde Staten tot nu toe ver boven verwachting presteert en overwegend positief ontvangen is door critici en bezoekers. In de film vieren drie mannen in Las Vegas het vrijgezellenfeest van hun gezamenlijke vriend, maar de volgende ochtend worden ze nog maar met hun drieën wakker. De bruidegom ontbreekt. Geen van allen weet nog wat er de afgelopen avond en nacht is gebeurd. Hun hotelkamer is vernield, er ligt een onbekende baby in een kast en er zit een tijger in de badkamer.
Phil, de enige van het stel die al getrouwd is en een kind heeft, ziet de trip naar Vegas als een welkome ontsnapping aan het gezinsleven. Stu, een zenuwelijer in een verkrampte relatie, moet liegen tegenover zijn overheersende vriendin om naar Vegas te mogen. Alan is de morsige, vreemde broer van de bruid. De drie acteurs hebben een geweldige chemie en dat betaalt zich uit in de manier waarop de steeds onwaarschijnlijkere situaties gemakkelijk in elkaar overvloeien zonder dat dit geforceerd overkomt. Dankzij de drie acteurs en de complementaire persoonlijkheden van hun personages, blijven zowel de escalaties van de voorgaande avond als de steeds vreemdere avonturen van het trio op de dag erna geloofwaardig.
Galifianakis is het leukst als de ietwat bizarre Alan, die relaxt reageert op de chaos die het trio tijdens hun kater tegenkomt. Vanaf het moment dat hij zijn ongewone ondergoed toont aan bruidegom Doug, steelt hij de show. Maar ook Ed Helms is op dreef als de controlefreak die moet wennen aan een totaal gebrek aan controle, op onverklaarbare wijze een tand is kwijtgeraakt en zich niks meer herinnert van een huwelijk met een escort. Dat ook Bradley Cooper nog leuk is en niet alleen maar mag toekijken, is toe te schrijven aan het sterke script dat alle drie de ruimte geeft om te schitteren.
De focus blijft op hen en laat de hilarische bijrollen van Mike Tyson (als zichzelf), naakte homoseksuele Chinese gangsters en agenten die hun autoriteit misbruiken, niet teveel van het schijnwerperlicht opeisen. De film zit goed in elkaar en de escalaties blijven binnen de grenzen van het verhaal. Wel wordt er tegen het einde op de rem getrapt en verliest de sneltrein van humor flink wat vaart, maar tegen die tijd heeft het spervuur van geslaagde en soms minder geslaagde grappen al voor zoveel lachsalvos gezorgd dat dit niet meer uitmaakt, net zomin als sommige plotgaten. Wat er wel toe doet is dat The Hangover een prima komedie is, die doet wat een goede komedie moet doen: grappig zijn tot aan het einde.
