Weinig tv-series hebben door de jaren heen zon cultstatus weten te bereiken als het immens succesvolle The A-Team. De stevig in de jaren tachtig gewortelde serie rondom vier Vietnamveteranen die zich, nadat ze onterecht worden beschuldigd van een misdaad, inzetten als huurlingen heeft nog steeds een grote schare fans en is nog elke werkdag op de Nederlandse televisie te zien. Een film kon, zeker met de recente herwaardering van de jaren tachtig in het achterhoofd, dan ook niet lang op zich laten wachten.
De film van Joe Carnahan (Smokin Aces) begint zorgwekkend houterig met een wat plichtmatige introductie van de vier hoofdrolspelers. Hoofdpersoon is natuurlijk kolonel Hannibal Smith, in de serie gespeeld door George Peppard, maar in de film vertolkt door de bloedserieuze Liam Neeson. De film laat zien hoe hij de andere leden van zijn team, B.A. Baracus, Face en Murdock samenbrengt en probeert in het eerste kwartier zoveel mogelijk verwijzingen naar de serie te proppen. Nadat Hannibal het voor de zoveelste keer heeft gehad over zijn geweldige plannen, is de boodschap echter wel duidelijk.
Vervolgens springen we tien jaar in de tijd en bevinden we ons plotseling in Bagdad, waar The A-Team meevecht tijdens de oorlog in Irak. Dan gaat er echter iets gruwelijk fout en worden de vier gevangen genomen. Met behulp van de mysterieuze FBI-agent Lynch slagen ze er in te ontsnappen en stellen ze alles in het werk om hun onschuld te bewijzen.
The A-Team is een wat onevenwichtige actiefilm die een aantal sterke scènes afwisselt met enorm amateuristische momenten. Grootste probleem van de film is het enorm wisselende acteerwerk. Liam Neeson is niet goed gecast als Hannibal, vooral omdat de tongue-in-cheekhumor die van de originele Hannibal zon geliefd en ondeugend personage maakte bij Neeson grotendeels ontbreekt. Nog vervelender is echter dat cultfiguur B.A, in de serie op onnavolgbare wijze neergezet door Mr. T, in de film enorm tegenvalt. De invulling van freefighter Quentin Rampage Jackson, die geen enkele acteerervaring had, is bedroevend slecht. Geen enkele zin komt geloofwaardig uit zijn mond en je zou toch denken dat ook de makers wel hebben zouden inzien dat alleen uiterlijke gelijkenis met Mr. T niet voldoende is voor een goede acteerprestatie.
Daar staat dan wel weer tegenover dat Bradley Cooper als Face en met name de verrassende Sharlto Copley (District 9) als Murdoch wel goed op dreef zijn en regelmatig voor hilarische momenten zorgen. Met leuke plaagstootjes richting de 3D-hype en een onvergetelijke imitatie van Mel Gibsons Braveheart zit het met de humor dan ook wel goed in The A-Team.
Waar de film ook opvallend sterk in is, zijn de talloze spectaculaire actiescènes. Het is moeilijk om in tijden dat er zo ongeveer elke week wel een nieuwe actiefilm in de bioscopen verschijnt nog te verrassen met grootschalige actie, maar het is Carnahan gelukt door elke realiteitszin compleet los te laten. Hoe gekker, hoe beter was het devies tijdens het filmen van The A-Team en dat levert heerlijk overdreven cinema op, met als absolute hoogtepunt de scène waarin de vier in een oorlogstank door de lucht vliegen.
Niemand zal zich dan ook een moment hoeven te vervelen bij The A-Team, die nog meer dan de meeste recente actiefilms een echte jongensfilm is geworden. Het enige significante vrouwelijke personage in de film, gespeeld door Jessica Biel, fungeert slechts als eye candy voor de mannelijke doelgroep en heeft dan ook consequent een extra knoopje van haar blouse losgemaakt. Maar al deze simplificeringen en minpunten die de film zeker heeft, worden weggepoetst door het zichtbare plezier dat cast en crew hebben gehad bij het maken van The A-Team. Zij slagen erin hun enthousiasme op de kijker over te brengen en staan zo garant voor een heerlijk ongecompliceerde, vermakelijke popcornfilm die ongetwijfeld de start zal zijn van een succesvolle franchise.
