Get Low
Recensie

Get Low (2009)

Get Low is een historisch drama over de invloed van trauma dat het vooral moet hebben van het sterke acteren van ondermeer Robert Duvall en Bill Murray.

in Recensies
Leestijd: 2 min 36 sec
Regie: Aaron Schneider | Cast: Robert Duvall (Felix Bush), Sissy Spacek (Mattie Darrow), Bill Murray (Frank Quinn), Lucas Black (Buddy), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2009

Meerdere Amerikaanse critici bestempelden Get Low als 'oscar bait', een film die puur gemaakt zou zijn om goed bij de Oscars te scoren. Alleen cynische journalisten bedenken zo’n term. Als dit werkelijk de intentie van de filmmakers was, visten ze naast het net want de film haalde niet één Oscarnominatie binnen. Of zou het toch zo zijn dat de makers een bijzonder en/of goed verhaal wilden vertellen met een aantal topacteurs in de hoofdrollen? De regie en de onthulling waar bijna heel de film op wordt gezinspeeld mist impact, maar de sterke cast maakt Get Low zeker de moeite waard.

De altijd betrouwbare Robert Duvall is prachtig in de rol van Felix 'Bush' Breazale. Na een reeks steeds kleiner wordende bijrollen het afgelopen decennium (de laatste in Crazy Heart en The Road) heeft hij eindelijk weer eens een hoofdrol en de inmiddels tachtigjarige acteur maakt optimaal gebruik van deze aangeboden ruimte. De excentrieke, oude Felix woont eenzaam op zijn landgoed in Tennessee. In het nabijgelegen dorp heeft hij een duistere reputatie en voor kinderen is hij een soort legende. Felix komt uit zijn isolement omdat hij zijn eigen begrafenis wil bijwonen. Hij wil dat iedereen op de begrafenis komt om hun verhalen over hem te vertellen.

Probleem is alleen dat de meeste mensen bang zijn voor Felix en zijn dubbelloops geweer. Het is aan begrafenisondernemer Frank Quinn om te zorgen dat iedereen op de begrafenis komt. Een glansrol van Bill Murray die een geslaagde variatie op zijn kenmerkende tragikomische act opvoert, waar het nooit vervelend naar kijken is. Hij heeft een goede chemie met Lucas Black, die zijn jeugdige werknemer speelt. Sissy Spacek heeft als weduwe die iets met het verleden van Felix te maken heeft een aantal mooie scènes met Duvall, en fijne oudere karakteracteurs Gerald McRaney en Bill Cobbs hebben ook hun momenten als twee priesters die de begrafenisondernemers op de begrafenis proberen te krijgen.

Regisseur Aaron Schneider maakte nooit eerder een lange speelfilm, maar won wel een Oscar voor zijn korte film Two Soldiers. Hij hanteert een warme visuele stijl waarin het herfstlandschap van Georgia, waar de film werd opgenomen, en de vele houten gebouwen mooi naar voren komen. De uiteindelijke ontknoping mist de verwachte impact en omdat daar toch min of meer vanaf het mysterieuze openingsshot naar toe wordt gewerkt is dat teleurstellend. Maar eigenlijk gaat het niet zozeer om het geheim dat Felix met zich meedraagt, het is de filmmakers meer te doen om het feit dat hij door dit geheim zich dertig jaar lang als kluizenaar heeft teruggetrokken als boetedoening.

Toch verkoopt de film de weinig indrukwekkende onthulling als de emotionele climax van het verhaal. De acteurs doen ontzettend hun best doen om deze tactiek te laten slagen, maar het werkt totaal niet. Hierdoor loopt de film met een sisser af en dat is gezien de opbouw jammer. De acteurs verdienen een betere finale om zich te kunnen etaleren, hoewel Duvall nog het maximale eruit weet te halen.