Het is alweer drie jaar geleden dat Pixar een geheel nieuw verhaal presenteerde. Up was destijds een megasucces en sleepte twee Oscars in de wacht. Een jaar later werd ook vervolgverhaal Toy Story 3 bekroond met een tweetal gouden beeldjes. Na deze triomfen liggen de verwachtingen natuurlijk hoog voor de nieuwste Pixarfilm Brave.
Wie aan Bonny Scotland denkt, denkt aan de prachtige hooglanden, mystiek, kastelen, doedelzakken, Highland games, haggis en Schotse whisky. Maar vergeet ook vooral niet de mannen in geruite rokjes die hun zaakje lekker laten luchten, het bijna onverstaanbare Schotse accent en spierwitte roodharigen die in de zon sneller verbranden dan de gemiddelde vampier. Kortom, een land met een waslijst aan interessante en humoristische ingrediënten, dat zeker geschikt is om als inspiratiebron voor de nieuwste Pixarfilm te fungeren.
Brave vertelt het verhaal van de Schotse prinses Merida, dochter van koning Fergus en koningin Elinor. Geheel volgens traditie probeert Elinor haar dochter ladylike op te voeden en klaar te stomen voor het huwelijk. Maar tomboy Merida, die beter kan boogschieten dan menig man, denkt daar anders over. De ruzies tussen moeder en puberdochter lopen steeds hoger op. Ze willen maar wat graag door elkaar gehoord worden, maar lijken beiden doof voor elkaars gedachten en gevoelens. Vastberaden zet Merida alles op alles om haar moeder en haar lot te veranderen. Maar dan gebeurt er iets dat Merida niet voorzien had en is het nog maar de vraag of ze haar koppigheid kan rechtzetten.
Zowel voor Disney als voor Pixar is het hoofdpersonage uit Brave vernieuwend. Als vrouwelijk hoofdpersonage mag Merida zich de eerste in de Pixarhistorie noemen. Maar met haar jongensachtige trekjes doet ze zeker niet onder voor haar mannelijke voorgangers. Merida past dan ook niet in het traditionele straatje van Disneyprinsessen, die altijd op zoek zijn naar ware liefde en gered worden door charmante prinsen op witte paarden. Merida is, zoals elke puber, op zoek naar haar eigen identiteit en heeft genoeg mannelijke heldhaftigheid in zich om zichzelf te redden.
Daarnaast pleit Merida voor keuzevrijheid. Ze wil zelf kunnen bepalen met wie ze trouwt en welke normen en waarden zij belangrijk vindt om na te leven, ook al past dat niet binnen de ideologie die door anderen wordt opgelegd. Ondanks dat we in de eenentwintigste eeuw leven, is zulke keuzevrijheid nog steeds niet voor iedereen vanzelfsprekend. Met tomboy Merida, van wie niet duidelijk is of ze überhaupt wel op jongens valt, heeft Pixar een geschikt personage gecreëerd om deze onderliggende boodschap wereldwijd ten gehore te brengen.
Hoewel deze geëmancipeerde verfrissing duidelijk afsteekt bij de overige Disneyprinsessen, heeft de film meer een Disneyfeeling dan een echte Pixaruitstraling. Waar Disney in zijn verhaal altijd wat kinderlijk blijft, duikt Pixar meestal wat meer de diepte in waardoor de films ook een volwassener publiek aanspreken. Het sprookjesverhaal van Brave is slechts oppervlakkig uitgewerkt en mist de volwassenheid van een echte Pixarfilm. De relatie tussen moeder en dochter had verder uitgediept kunnen worden en ook de opbouw naar de moraal van het verhaal is zeer minimalistisch. De magie en mystiek in het verhaal worden nogal summier uiteengezet, waardoor een heldere formulering van het waarom binnen de verhaallijn ontbreekt.
Schotland biedt gelukkig genoeg mogelijkheden voor geinige Pixargrapjes, die dan ook ruimschoots aanwezig zijn. Daarnaast is de kwaliteit van de animatie, naar verwachting, uitmuntend, zelfs in 3D. Zo is bijvoorbeeld de rode krullenbos van Merida bijna mooier dan echt haar. Voor wie heldhaftig genoeg is om buiten de kaders van Pixar te stappen, wacht een heus Disneyavontuur met een vertrouwde ontknoping.
