Het van onze zuiderburen afkomstige Sammys Avonturen: De Geheime Doorgang werd twee jaar geleden uitgebracht en leek net een tikkeltje te veel op Finding Nemo. Niet alleen de animaties, maar ook de figuurtjes en het verhaal leken zo van de schrijf- en tekentafel van Pixars bioscoophit te zijn gevallen. De vergelijkingen leken zich zo sterk tegen Ben Stassens onderwateravontuur te keren dat de ecologische boodschap het onderspit moest delven. Maar ook de hoge kwaliteit van de animaties, vooral naar Europese maatstaven, viel door de vele overeenkomsten in het niet. Het vervolg dat nu wordt gepresenteerd heeft dus wel het een en ander goed te maken. Het werd simpelweg Sammy 2 gedoopt, maar deze gemakzuchtige titel blijkt geenszins een voorbode van een inspiratieloze familiefilm.
Al na een minuut of tien slaagt Stassen er namelijk in om de zuurste criticasters het nakijken te geven. Wat aanvankelijk nog een herhaling van zetten uit het eerste deel lijkt, verandert vlot in een compleet eigen verhaal dat verrassend nieuwe invalshoeken biedt. Zeeschildpad Sammy ligt na al zijn jarenlange omzwervingen uit het vorige avontuur uitgerust met vrouw Shelly op het strand van een zonovergoten bounty-eiland te genieten van zijn oude dag. Opa Sammy en zijn beste vriend Ray maken de geboorte van hun kleinkinderen Ricky en Ella van dichtbij mee. Maar dan worden Sammy en Ray door vissers gevangen genomen. Ze belanden eerst in een waterbak aan boord van een schip waar ze een schizofrene kreeft en een lelijke, maar positief ingestelde blobvis ontmoeten. Het schip zet koers naar een immens zeeaquarium in Dubai, waar ze leuk heen en weer mogen zwemmen om de rijkelui te vermaken.
Een vleugje Finding Nemo is het nieuwe onderkomen van de twee bejaarde zeereptielen nog wel. Pixars clownvis zat vast in een aquarium met eigenzinnige zeebeesten. Dat geldt ook voor de vochtige gevangenis waar Sammy 2 zich grotendeels afspeelt. Het lijkt er namelijk op dat alle idioten die mogelijkerwijs in de oceaan te vinden waren in het enorme bassin in Dubai zijn gedropt. Het maffiose zeepaard Big D spant de kroon. Hij houdt de gevangen zeedieren in een ijzeren greep en is niet van plan om ze zomaar even te laten ontsnappen. Ondertussen leggen Ricky en Ella heel wat zeemijlen af om hun grootvaders op te sporen en aan een vrij leven te helpen. Ze kunnen hierbij alle mogelijke hulp gebruiken, zelfs die uit onverwachte hoek.
Dat dit tweede Sammy-avontuur zo veel beter uitpakt komt vooral door eigen creativiteit die Stassen en zijn team in het verhaal en de personages hebben gestopt. Helemaal soepeltjes loopt het nog niet, want vooral de details en grapjes kunnen nog wel wat verfijning gebruiken. Zo is een clownvis die de grapjas uithangt nou niet bijster origineel en de meervoudige persoonlijkheidsstoornis van kreeft Lulu wordt regelmatig ingezet om humorloze leegtes op te vullen. Big D heeft als handlangers daarnaast twee alen, die weer sterk doen denken aan de hulpjes van zeeheks Ursula in Disneys De Kleine Zeemeermin. De grootste mankementen van Sammy 2 zitten gelukkig vooral in de bijfiguren en zijplotjes. De karakterontwikkeling van de hoofdpersonen krijgt de prioriteit en Stassen weet de focus op de hoofdzaken te houden.
Uiteraard schuilt er ook een onmiskenbare boodschap in dit tweede Sammy-avontuur. Er is behoorlijk wat aandacht voor de invloed van de mens op het zeeleven. In het eerste deel ging het nog om de milieurampen waarmee de mens de zeeën en oceanen om zeep helpt, dit keer is de schaal wat kleiner en draait het om de hebzucht en het eigenbelang van de mens. De menselijke bijfiguren zijn dom en kortzichtig en zouden nog heel wat van de zeedieren kunnen leren. Stassen slaat ons niet voortdurend met de moraal om de oren, maar geeft hem een weinig storende plek in het verhaal.
De animaties die worden voorgeschoteld zien er prachtig verzorgd uit en dat zal toch de grootste trekpleister zijn voor de gezinnen waarvoor deze animatiefilm bedoeld is. In ons land wordt Sammy 2 enkel in het Nederlands uitgebracht. Dat is nu eens niet zonde, want de Nederlandse stemmencast, met Daan van Rijssel als uitschieter, geeft de figuurtjes een geheel eigen schwung.
