Dat onze zuiderburen naast frites ook nog eens prima films kunnen exporteren, is al langer bekend dan vandaag. In 2011 wist het beeldschone Rundskop vriend en vijand te verrassen met een dik verdiende Oscarnominatie, en op de valreep van 2012 kregen we nog het fraaie The Broken Circle Breakdown voorgeschoteld. Het nieuwe jaar is pas koud begonnen of er duikt alweer een pareltje op van Vlaamse bodem. Offline van Peter Monsaert is een ijzersterk debuut dat de kijker niet onberoerd laat.
Na een gevangenisstraf van zeven jaar komt Rudy Vandekerckhove terug op vrije voeten. Van een vlekkeloze rehabilitatie is echter geen sprake: het zoeken van een baan gaat hem niet gemakkelijk af, en de hereniging met zijn ex-vrouw verloopt nog moeizamer. Gelukkig krijgt hij hier en daar wat hulp van zijn buurman Rachid en de gepensioneerde kapster Denise. Vastberaden om het contact met zijn familie te herwinnen, valt hij terug op zijn oude baan als wasmachinereparateur. De grote vraag gedurende de film is: zal Rudy zijn tweede kans krijgen? En verdient hij die ook?
Vooral die tweede vraag zal voor de kijker moeilijk te beantwoorden zijn. Gedurende de film wordt Rudys verleden bewust in het duister gehouden, wat ons constant doet gissen over wat er gebeurd zou kunnen zijn. Als hoofdpersoon komt hij vooral over als zijn eigen grootste vijand. Door zijn impulsieve gedrag weet hij regelmatig sterk uit zijn slof te schieten. Aan de andere kant toont hij zich ook juist heel zachtaardig, door zijn sterke wil om de familie die hij in de steek heeft gelaten te helpen. Hierdoor weet hij evenveel medeleven als afkeer op te roepen. Op een gegeven moment doet een personage echter de uitspraak: Verdwijnt het mysterie, dan begint de miserie. Een quote die zeer toepasselijk blijkt te zijn, want na de onthulling over wat Rudy in de gevangenis heeft doen belanden, is het erg moeilijk om nog enige sympathie voor hem te voelen. Of hij zijn tweede kans daadwerkelijk verdient, is aan de kijker om te oordelen.
Boven alles is Offline een rauw en heel menselijk drama. De gehele cast zet uitstekende rollen neer. Met zijn ruige baard, ongewassen haren en een permanente sigaret in zijn mond is Wim Willaert (o.a. bekend uit Ex Drummer) een uitstekende keus als hoofdpersoon maar ook Anemone Valcke en Patricia Goemaere zetten erg sterke rollen neer. Als kleinschalig drama is er veel ruimte voor de acteurs om tot heftige emotionele confrontaties te komen. Maar Offlines grootste wapenfeit blijft toch de uiterst fraaie soundtrack van Triggerfinger. Het populaire Belgische rocktrio verdient pure lof voor hun eerste speciaal voor film gecomponeerde muziek. Het is een veelzijdig geheel geworden met snoeiharde rocknummers die we van de mannen gewend zijn, een aantal moderne bewerkingen van Black Sabbath en Jimi Hendrix, en sfeervolle instrumentale stukken die de geheimzinnige melancholische sfeer van de film op precies de juiste manier weten te ondersteunen.
