Van 48 Hours tot Men in Black, van Rush Hour tot Starsky & Hutch; komedies waarin twee compleet verschillende agenten samen de straten veilig moeten houden, zijn er in overvloed. Vorig jaar kreeg het zogeheten buddy cop-genre nog een enigszins nieuwe wending door in The Heat twee vrouwen in de hoofdrol te zetten. De actiekomedie Ride Along is minder verfrissend en minder geloofwaardig. En toch blijkt het nog een redelijk amusante zit te zijn.
De film heeft vanaf het begin wel de schijn tegen. De doorgewinterde agent James vertrouwt zijn aanstaande zwager Ben niet met zijn zus, dus besluit hij hem mee te nemen op patrouille, om hem uit te testen. Het mag hier dan om een pretentieloze komedie gaan, maar ook daar stellen we interne logica op prijs. Waarom zou James zijn baan op het spel zetten voor die halve zool? Wacht dan op zn minst even tot je niet meer bovenop een zaak met gevaarlijke wapenhandelaren zit.
Maar goed, dat doet hij dus niet, waarmee regisseur Tim Story (vooral bekend van de twee Fantastic Four-films) de mogelijk krijgt om spanning en humor met elkaar te combineren. Het is allemaal niet erg doordacht en dat blijft eigenlijk de hele film storen. Daar komt bij dat het verhaal op geen enkel punt origineel aanvoelt. Heel makkelijk is dat ook niet binnen dit genre, dat al decennia in verschillende vormen wordt gegoten. Maar wat verrassende vondsten of inventieve grappen hadden geen kwaad gekund. Die zijn beide aan de schaarse kant.
Dat Ride Along ondanks dat alles toch geen vervelende film is, is vrijwel volledig te danken aan de twee hoofdrolspelers. Ice Cube als de norse rouwdouwer James, Kevin Hart als de overmoedige kluns Ben, die al zijn kennis uit videospelletjes denkt te halen. De twee vullen elkaar goed aan, zoals dat hoort in buddycopfilms. Dan mogen vrijwel alle grappen en intriges oubollig zijn, de acteurs maken er toch nog iets leuks van. Het aanstekelijk energieke spel van Hart, die we eerder vooral in komische bijrollen zagen, blijkt ook in een grotere rol prima te werken.
Uiteindelijk is de casting toch waar een film als deze mee staat of valt. Dat blijkt ook hier maar weer. Op papier is Ride Along op alle vlakken een inspiratieloos werkje, maar op film biedt het toch nog een avondje ongecompliceerd vermaak.
