Best Night Ever is van de makers van Scary Movie, Date Movie en Epic Movie. Ook al is de nieuwste film van Jason Friedberg en Aaron Seltzer geen spoof zoals de hierboven genoemde rolprenten, origineel is wel het laatste woord waar je aan denkt bij het zien van deze film.
Vier vriendinnen gaan voor de avond van hun leven: één van hen, Claire, gaat over een week trouwen maar voor het zover is moet er natuurlijk eerst een onvergetelijk vrijgezellenfeest gevierd worden. Gewapend met camera, want leuk voor later, besluiten de vier Las Vegas onveilig te maken. Oudere zus Leslie heeft alles geregeld: het chique Caesars Palace, brunchen bij het zwembad en een concert van Celine Dion. De overige drie hebben andere ideeën bij onvergetelijk en al snel loopt alles helemaal anders. Vunzige motels, stripclubs, ambulance-opnames en wilde feesten. De bachelorparty van Claires aanstaande is er vast niets bij: deze meiden kennen geen genade en geen grenzen.
Best Night Ever wordt aangekondigd als de vrouwelijke evenknie van The Hangover, de bioscoophit uit 2009 over een groep vrienden die na een wild vrijgezellenfeest in Las Vegas zo wild dat niemand zich iets kan herinneren wakker wordt zonder de bruidegom. De film was goed voor twee vervolgfilms en effende het pad voor feminiene opvolgers binnen het genre, zoals het verfrissende en wringende Bridesmaids en (het minder geslaagde) Bachelorette. Best Night Ever is de volgende die in het gat springt.
Alles wat voorganger The Hangover tot een succes maakte, ontbreekt. Maar ook moet de komedie het stellen zonder de dingen waar het eerdere werk van Friedberg en Seltzer mee kon scoren, zoals optredens van A- of B-sterren, filmverwijzingen of inside jokes. Het scenario is een opeenstapeling van onwaarschijnlijkheden. Dat is The Hangover ook, maar het feit dat Alan, Phil en Stu zich verbazen over wat hen overkomt, en ook voor de taak staan dat juist te reconstrueren, maakt een groot verschil. Bovendien staat er voor zowel de 'Wolf Pack' als de vriendinnen uit Bridesmaids en Bachelorette, iets op het spel (respectievelijk het leven van de bruidegom, een levenslange vriendschap en het bruiloftsfeest). In Best Night Ever niets van dat alles.
Maar wat vooral ontbreekt is talent, met name komisch talent. Het voelt alsof je kijkt naar iemand die moppen tapt en daar zelf het hardst om lacht. Of het publiek er iets mee kan, lijkt geen vereiste. Komedie bestaat bij de gratie van groepsdynamiek en gedijt bij tegenstellingen tussen de belangrijkste personages. Het feestbeest dat geen grenzen kent, de onberekenbare weirdo, de braverik die, indachtig de thuissituatie, niks buitensporigs van plan is. Het brave meisje is hier welgeteld één scène braaf. Na die eerste scène zijn de vier personages onderling inwisselbaar. Claire, Leslie, Janet en Zoe zijn platte personages in een plat verhaal. Hun avonturen zijn banaal, infantiel, oninteressant en uitgekauwd en komen de kijker soms gênant en pijnlijk voor op een verkeerde manier.
Best Night Ever lijkt ook nog een graantje mee te willen pikken van het succes van recente releases als Spring Breakers van Harmony Korine en The Bling Ring van Sofia Coppola. Alsof overeengekomen is: vrouwen die bandeloos worden, dát willen de mensen zien. Nette, Amerikaanse meisjes die in groepsverband overgaan tot het soort hedonistisch gedrag dat in de cinema tot voor kort aan hun mannelijke soortgenoten voorbehouden was. Zowel de positieve uitspattingen (het feesten), als de negatieve gebeurtenissen (de ongelukken en misdadigheden) kunnen de kijker echter aan zijn reet roesten, omdat er immers, zoals eerder gezegd, weinig op het spel staat.
Ongetwijfeld denken de regisseurs een originele invalshoek op de industrie gevonden te hebben met hun keuze voor de foundfootagestijl. Het maakt de toch al onwaarschijnlijke gebeurtenissen nog ongeloofwaardiger: als de meiden overgaan tot crimineel gedrag, vermommen ze zichzelf om niet herkend te worden, maar de camera potentieel bewijsmateriaal laten ze draaien. Ook moet de kijker geen vragen stellen bij het feit dat de beelden zijn gemonteerd en van titels en een soundtrack zijn voorzien. Horen we voor de aankomst in Las Vegas enkel muziek wanneer de groep de autoradio aanzet, later worden de meest buitenissige scènes ondersteund door stampende songs die het geheel tot grotere hoogten moeten stuwen.
Best Night Ever haalt het niveau van de inspiratiebronnen niet en laat het na een stapje verder te gaan. Ondanks de vulgariteit blijft het braaf. Er is geen reflectie op de gebeurtenissen of op het gedrag: er is alleen het gedrag. Maar dat verbeeldt Harmony Korine toch beter.
