Vannacht gaat Sharknado 2: The Second One, het vervolg op een van de succesvolste films van SyFy en The Asylum op televisie in première. De studios maakten met de B-film Sharknado een cultfilm, die zelfs door critici positief onthaald werd. De schaamteloze zelfverzekerdheid waarmee die film gemaakt was, maakte dat al het slechte vergeten kon worden en de film eigenlijk gewoon erg amusant was. Een vervolg kon niet uitblijven en daarvoor werd de standaardformule voor vervolgfilms gebruikt: alles moest groter en duurder. Maar staat dat gelijk aan beter?
Sharknado 2: The Second One begint met een vliegtuig dat New York City nadert. Tijdens de landing komt de Boeing terecht in turbulentie en blijken onze helden uit de vorige film, Fin Shepard (Ian Ziering) en zijn ex-vrouw April Wexler (Tara Reid) zich aan boord te bevinden. Na een zo slechte dat 'ie leuk is cameo van Kelly Osbourne, blijkt dat ze niet in een gewone storm terecht zijn gekomen. Nee, onze helden bevinden zich geheel toevallig midden in een nieuwe Sharknado.
Haaien knallen tegen het vliegtuig, een van de motoren ontploft en delen van de romp vliegen in het rond. Dan wordt het allemaal nog gevaarlijker: een haai vliegt door de voorruit van de Boeing en eet de copiloot op. Vervolgens vliegt de piloot uit het raam en is het aan Fin om het gigantische toestel te landen. Hij slaagt daarin en deze gebeurtenissen vormen het begin van een race tegen de tijd om New York te waarschuwen voor het naderende gevaar en om hun vrienden die zich in de stad bevinden te redden.
Dat Sharknado 2 zich afspeelt in New York is misschien wel de doodssteek geweest voor de film. De makers hadden slechts achttien dagen de tijd om de film op te nemen en dat heeft nogal vreemde gevolgen. Tijd om te wachten op slecht weer had men blijkbaar niet, want we zien enkel bij shots van de hoofdrolspelers (met de computer gemaakte) donderwolken. Opnames van gewone New Yorkers tonen steevast een zonnige hemel. Dit gebrek aan visuele coherentie is zo aanwezig, dat je het als kijker niet kunt negeren. Daarin ligt de hoofdreden dat de film geen fijne kijkervaring vormt.
Beter zijn de vele cameos en rollen van beroemdheden. Voor niet-Amerikaans publiek zijn de cameos van Kelly Osbourne en Robert Hays waarschijnlijk de bekendste. Hays is vooral beroemd om zijn rol in de film Airplane! en het is om die reden, dat hij in Sharknado 2 te zien is als de piloot van de Boeing. Vivica A. Fox (Kill Bill), is een andere beroemdheid die in de film te zien is, maar haar rol spat helaas niet bepaald van het scherm.
Dit blijft een B-film en dan ook nog een die niet uitblinkt in dialoog, coherentie of actie. De eerste Sharknado slaagde nog in zijn opzet om gewoon zo slecht te zijn dat het leuk werd. Dat kwam ook omdat de film vol zat met geniale vondsten. Maar die zijn in deze film toch echt afwezig. Sharknado 2: The Second One vormt op zo ongeveer elke manier een herhaling van de eerste film, met een grotere setting als uitzondering. Dat laatste had, gezien de zeer aanwezige belichtingsproblematiek, niet gehoeven. Meer actie, een nog slechter plot en meer van dezelfde neppe haaien, het was allemaal niet nodig. Less is more, zei minimalistisch architect Ludwig Mies van der Rohe. Als de filmmakers dat advies voor Sharknado 3 volgen, zou het nog wel eens goed kunnen komen.
