600 Miles
Recensie

600 Miles (2015)

Een Oscarnominatie is wat te hoog gegrepen, maar een sterk drama over de Amerikaans-Mexicaanse wapensmokkel is deze Mexicaanse inzending zeker.

in Recensies
Leestijd: 2 min 25 sec
Regie: Gabriel Ripstein | Cast: Tim Roth (Hank Harris), Kristyan Ferrer (Arnulfo Rubio), Harrison Thomas (Carson), Noé Hernández (Martín) e.a. | Speelduur: 85 minuten | Jaar: 2015

Vanuit de Verenigde Staten worden jaarlijks duizenden vuurwapens Mexico in gesmokkeld om de drugskartels te bewapenen. De Amerikaanse wapenautoriteit ATF lanceerde verschillende initiatieven om de wapensmokkel tegen te gaan, maar allemaal met weinig succes. Eén van die initiatieven is operatie ‘Fast and Furious’, waarbij de ATF de smokkel toestaat om de wapens naar de kartels te kunnen traceren. 600 Miles speelt zich af tijdens die operatie. Het is het regiedebuut van schrijver Gabriel Ripstein, en de Mexicaanse inzending voor de Oscars.

De problematiek van de situatie wordt al in de openingsscène duidelijk. Wapenhandel is in Mexico streng gereguleerd, maar daar gaat men in de Verenigde Staten een stuk makkelijker mee om. Een jongen die er nauwelijks ouder uitziet dan eenentwintig winkelt op zijn gemak naar vuurwapens. De koopwaar ligt netjes uitgestald, en hij wordt keurig geholpen bij het maken van een keuze. Maar als hij bij het afrekenen van een paar pakken kogels ook sigaretten wil afrekenen moet hij toch eerst zijn legitimatie laten zien. Het doet de vraag rijzen bij wie de verantwoordelijkheid voor dit probleem eigenlijk ligt. Bij Mexico, die de kartels harder zou moeten aanpakken, of bij de Verenigde Staten, die met hun wapenwetten illegale wapenhandel mogelijk maken?

De jonge Arnulfo is een smokkelaar voor zo’n kartel. Met regelmaat pendelt hij heen en weer tussen zijn thuisland en de Verenigde Staten, elke keer met een kofferbak vol vuurwapens. Maar ondanks de gevaarlijke business waarin hij werkt is hij nog maar een broekie, vooral op zoek naar de waardering van zijn werkgevers, onder wie zijn oom. Hij oefent wat hij tegen hen wil zeggen hardop in de spiegel, en meet zich een volwassen houding aan waar zo doorheen te prikken is. Ferrer speelt een sterke rol als deze beïnvloedbare jongen. Vooral als hij tijdens één van zijn klussen wordt aangehouden door een ATF-agent en de situatie ineens volledig uit de hand loopt, is de radeloosheid hoe langer hoe meer aan hem af te zien.

In een moment van paniek besluit Arnulfo deze Harris mee te nemen naar zijn oom, er op hopend dat hij de situatie kan oplossen. Tijdens deze rit ontstaat langzaam een verstandhouding tussen de twee, die exemplarisch is voor hoe beide landen met deze kwestie omgaan. Daarbij laat Ripstein zien dat beide kanten het spel niet altijd even netjes spelen. Manipulatie, pressie en geweld worden door geen van beide geschuwd. Deze observaties worden ondersteund door het camerawerk, met lange, alles in zich opnemende shots. Ook het Mexicaanse landschap dat de twee doorkruisen draagt bij aan de sfeer. De stoffige woestijn is letterlijk en figuurlijk een grensgebied waar niemand controle over lijkt te hebben. Een Oscarnominatie is wellicht wat te hoog gegrepen, maar desalniettemin is 600 Miles een regiedebuut om trots op te zijn.