Jason Statham heeft zich al vanaf het begin van zijn carrière op één genre toegelegd: dat van de actiefilms. En met succes, hij is geen hoogvlieger als het om acteerwerk gaat, maar hij kan een oneliner treffend brengen en de stoerenmannenblik beheerst hij tot in de puntjes. The Mechanic is daarom weer een perfecte film voor hem, evenals hij perfect is voor de film. Statham = mechanic = huurmoordenaar. Dat betekent dikke actie, heerlijke oneliners, mooie dames, klassieke plottwists en Donald Sutherland. Soms wil een mens niets meer.
In 1972 was Charles Bronson de mechanic in Michael Winners gelijknamige origineel. In de remake van Simon West (Con Air, Lara Croft: Tomb Raider) is het Jason Statham, een van de populairste actiehelden van dit moment. In de sterke openingsscène wordt hij geïntroduceerd als de beste in zijn vakgebied. Dat is uiteraard het vakgebied van huurmoordenaars, al noemt hij zichzelf liever een mechanic. Zijn mentor Harry zegt tegen hem: There is no one better than you man, youre a damn machine. En zo zien we Statham natuurlijk het liefst.
Statham is Arthur Bishop die de moeilijke klusjes krijgt en deze op succesvolle wijze en met uiterste precisie en toewijding voltooit. Als zijn leermeester en vriend Harry wordt vermoord besluit hij in te gaan op het verzoek van Harrys zoon Steve. Deze wil net zo als Bishop worden en gaat in training bij de geïsoleerd levende Bishop. De uitvoering van de opdrachten als duo verloopt niet vlekkeloos en bovendien heeft Bishop een geheim voor Steve. En dus zullen de heren eerst hun onderlinge strijd moeten uitvechten.
Statham is zoals gezegd geen topacteur maar wel iemand die in dit soort rollen één van de beste is. Zijn kop, stem en intonatie zijn perfect voor machines als Bishop. Veel tekst heeft hij ook niet nodig om een glimlach bij de gemiddelde actiefan op het gezicht te toveren. Eén van Bishops doelwitten: You think you can get to me before I get to you? Bishop: I already have.
Naast dergelijke oneliners biedt de film een breed scala aan actiescènes die gelukkig allemaal even hard en grof zijn.
Naar originaliteit of verrassingen hoef je bij The Mechanic niet te zoeken. Alles is gewoon heel degelijk, zo ook het scenario. Aanvankelijk is de keuze van Bishop om Steve onder zijn hoede te nemen en te gaan trainen niet de meest plausibele, maar het ontaardt tenminste in een aantal vermakelijke scènes en een passende, doch voorspelbare ontknoping.
Niets aan The Mechanic is nieuw of verrassend, misschien met uitzondering van de opvallend goede soundtrack die zich niet bezondigt aan overdreven hip willen doen. Verder is alles gewoon zoals het hoort in een huurmoordenaarsactiefilm, oftewel Statham-vehikel.
