Tula: The Revolt is een Nederlandse productie gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Tula, de leider van de slavenopstand van 1795 op het eiland Curaçao. Het slavernijverleden van Nederland wordt hierbij ook meteen behandeld. Het is dit jaar honderdvijftig jaar geleden dat ons land de slavernij afschafte en het is dus niet vreemd dat er juist nu een film met dit onderwerp wordt uitgebracht. Tula: The Revolt is de eerste speelfilm van regisseur Jeroen Leinders, die voorheen vooral documentaires en reclames regisseerde. De film is gebaseerd op het boek Tula: Verloren Vrijheid, eveneens van de hand van Leinders.
Tula: The Revolt speelt zich af in het Curaçao van 1795. Niet lang daarvoor is de slavernij op Haïti, een Franse kolonie, (tijdelijk) afgeschaft. Tula is een slaaf die werkt op de plantage van de Nederlandse imperialist Van Uytrecht. Van Uytrecht behandelt zijn slaven zeer slecht en beslist zelfs dat ze voortaan ook op zondag, hun enige vrije dag, moeten werken. Dit zet kwaad bloed bij Tula, en wanneer zijn broertje sterft door het te vele werken is voor hem de maat vol. Tula zint op een manier om vrij te komen van zijn onderdrukte positie in de maatschappij. Wanneer zijn vriendin, een huisslaaf bij Van Uytrecht, te horen krijgt dat de slavernij op Haïti is afgeschaft, stapt hij op Van Uytrecht af en eist hij een gesprek met de gouverneur. Nederland valt namelijk sinds kort onder Frans bewind en Tula redeneert als volgt: als de wet in Frankrijk veranderd wordt, moet dat ook voor de Nederlanders gelden: dit betekent dat hij en zijn medeslaven in vrijheid gesteld moeten worden.
Van Uytrecht weigert echter aan de eisen van Tula tegemoet te komen. Tula besluit toch zijn werk neer te leggen. De slaven van zijn eigen plantage volgen hem en al snel verspreidt het nieuws zich over het eiland. De slaven van de andere plantages op het eiland gaan ook achter Tula staan. Zonder dat hij erop uit was is hij nu de leider van een opstand. Al snel komen de slaven erachter dat er op een vreedzame manier geen recht gedaan gaat worden en noodgedwongen pakken zij de wapens op.
Het is meteen duidelijk dat het verhaal erg geromantiseerd is. De film is doorspekt met heroïsche subteksten rondom Tula en de slaven en dit wordt verder aangewakkerd door de Braveheart-achtige toespraken die Tula aan zijn medeslaven geeft. Tegenover de heroïsche slaven zet Leinders de meeste witte imperialisten neer als in- en inslechte mensen. Het goede bij hen wordt slechts door twee mensen gerepresenteerd: de rijke, machtige mevrouw Lesire, die de slaven in het geheim steunt bij hun opstand, en pater Schink, die de slaven een warm hart toedraagt, maar desondanks niet wil dat zij hun vrijheid krijgen omdat hij bang is om kerkgangers te verliezen. Deze versimpeling maakt de film narratief een stuk spannender, maar het doet de historische relevantie een beetje teniet. Voor hen die vooral op zoek zijn naar dit laatste, zal de film misschien een teleurstelling zijn.
Wat ook voor velen een doorn in het oog zal zijn is het feit dat de gehele film Engels gesproken is. Van Nederlander tot slaaf, allen spreken zij Engels. Doordat de film gebruik maakt van acteurs van allerlei nationaliteiten levert dit een wirwar aan accenten op, wat vrij storend is. Leinders zal hiervoor gekozen hebben om een grotere doelgroep aan te kunnen boren maar, vooral voor de Nederlandstalige kijker, is dit niet bevorderend voor de kijkervaring.
Voor de rest is Tula: The Revolt een redelijke film. De film is geschoten op locatie in Curaçao en dit levert mooie beelden op, een groot gedeelte van de historische locaties is nog intact en dit voegt toch iets toe. De opbouw van de film is weinig verrassend, maar heel bezwaarlijk is dat niet. Wat de film helaas niet lukt, is de kijker op indrukwekkende wijze te doordringen van de impact en significantie van de opstand die herdacht wordt als de eerste aanzet tot afschaffing van de slavernij in Nederland.
