Shadow
Recensie

Shadow (2018)

Na Hero en House of Flying Daggers maakt Zhang Yimou eindelijk weer een spectaculaire historische martialartsfilm.

in Recensies
Leestijd: 2 min 55 sec
Regie: Zhang Yimou | Cast: Deng Chao (Commander Yu/Jing), Sun Li (Madam Yu), Zheng Kai (de Koning van Pei), e.a. | Speelduur: 116 minuten | Jaar: 2018

In Hollywood stijgen de budgetten voor grootschalige actiefilms steeds verder, maar de actie wordt er niet beter van, getuige onder andere de flets gefilmde en matig gemonteerde Marvel-films. Gelukkig is er toch nog wel spectaculaire actie te zien in de bioscoop. Niet alleen John Wick 3 verschijnt deze week, maar ook het martialarts-spektakelstuk Shadow van Zhang Yimou. Niet dat Shadow echt een actiefilm valt te noemen - het is in eerste instantie een kostuumdrama dat draait om hofintriges - maar als de actie uiteindelijk losbarst is deze bijzonder én spectaculair.

Zhang Yimou werd eind jaren tachtig bekend met historische drama's als Raise the Red Lantern, maar boorde begin deze eeuw wereldwijd een nieuw publiek aan met zijn wuxia-films (Chinese historische martialartsfilms) zoals Hero, House of Flying Daggers en Curse of the Golden Flower.

Wat deze films zo bijzonder maakte, naast de spectaculaire actie, waren de opvallende aankleding en kleurgebruik. Vooral Hero blonk hierin uit door elke sequentie in één monochrome kleur te draaien - waarin alle sets en kleren dus bijvoorbeeld oranje, groen of zwart zijn.

Zhang keert na meer dan tien jaar terug naar het wuxia-genre met Shadow. Hij hanteert opnieuw een opvallend, monochroom kleurenpalet. Maar na al de felle kleuren in de net genoemde films kiest hij dit keer voor een grijs, bijna zwart-wit palet, zowel in de sets en aankleding als in de cinematografie. Een stijl die geïnspireerd is door klassieke Chinese inktschilderingen.

Alleen het bloed kleurt nog wel rood, en hoewel dat lang op zich laat wachten, vloeit het uiteindelijk rijkelijk in de spectaculaire laatste akte. Maar ook daarvoor is het beeld altijd visueel dynamisch en worden onderhuidse spanningen op allerlei manieren uitgedrukt, zelfs in een trillende mouw op de achtergrond, tijdens de intriges aan het hof van het koninkrijk van Pei ten tijde van de Drie Koninkrijken.

Dit tijdperk keert vaak terug in literatuur, strips, series, spelletjes en films, onder andere zeer memorabel in Red Cliff van John Woo tien jaar geleden. Het koninkrijk van Pei is niet één van die drie koninkrijken die de historische periode zijn naam geven, maar een klein rijk dat in de periferie opereerde.

Ondertussen is het beeld van het enorme yin-yangteken in een grot onvergetelijk, een visueel motief dat daarna nog mooi terugkeert als podium voor een gevecht tussen twee krijgers op een platform, op een rivier tussen twee grote rotsformaties in. Het was oorspronkelijk de bedoeling om deze op locatie te filmen, maar door een enorme dam was het water zo hoog gestegen dat de rotsen inmiddels niet meer zo groot en imposant eruit zagen. Dus moesten deze uit de computer getoverd worden.

Om in de stijl van de middeleeuwse inktschilderingen te blijven, werd de natuur niet te precies nagemaakt. De special-effectssupervisor (die eerst carrière maakte in Hollywood, onder andere met de Transformers-films) kreeg wel de instructie van Zhang Yimou om de landschappen unieke Chinees kenmerken te geven - de film moest niet op een westerse fantasyfilm gaan lijken.

Elders vindt een veldslag in een dorp plaats, waarbij van vernuftig vervaardigde wapens gebruik wordt gemaakt, die specifiek voor die scène zijn bedacht. Dit draagt bij aan een mooi in beeld gebracht, uniek spektakel zoals je dat zelden nog in Hollywood ziet. Daar worden de actiefilms steeds meer gemaakt door mensen die geen verstand van actie hebben en ingehuurd worden omdat ze doen wat de studio hen opdraagt.