Duelles
Recensie

Duelles (2018)

Revolutionary Road overgoten met een heerlijk dik Hitchcock-sausje. Veerle Baetens en Anne Coesens zijn in topvorm.

in Recensies
Leestijd: 2 min 45 sec
Regie: Olivier Masset-Depasse | Scenario: Barbara Abel, Giordano Gederlini, Olivier Masset-Depasse | Cast: Veerle Baetens (Alice Brunelle), Anne Coesens (Céline Geniot), Mehdi Nebbou (Simon Brunelle), Arieh Worthalter (Damien Geniot), Jules Lefebvres (Theo), Luan Adam (Maxime), e.a. | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2018

Begin dit jaar was Duelles de grote winnaar tijdens de uitreiking van de Magrittes du cinéma, de Belgische Oscars. Daar sleepte de film een recordaantal van negen prijzen in de wacht, waaronder die voor beste film, beste regisseur en beste hoofdrolspeelster. En terecht, want onze zuiderburen leveren met deze psychologische thriller een waar huzarenstukje af.

Het Frans-Belgische Duelles, gebaseerd op de roman 'Derrière la Haine' van Barbara Abel, draait om Alice en Céline, twee huisvrouwen die midden jaren zestig niet alleen buren zijn, maar ook beste vriendinnen. Ze wonen in een vrijstaande twee-onder-één-kap, ergens in een rijke buitenwijk, en lopen dagelijks de deur bij elkaar plat. Zelfs hun gezinssituatie is identiek, want beide vrouwen hebben een liefhebbende man en zijn moeder van een zoontje.

Alles is dus koek en ei, totdat een tragisch ongeluk de verhoudingen tussen Alice en Céline op scherp zet. Céline maakt haar buurvrouw een ongelukkig verwijt, waarna hun vriendschap snel bekoelt en Alice langzaam in een neerwaartse spiraal van zelfverwijt en paranoia belandt. Een liefdeloze omhelzing, een miniem handgebaar, stiekem oogcontact; alles krijgt plotseling een extra lading. Spelen er werkelijk wraakgevoelens? Of is Alice haar verstand aan het verliezen?

Olivier Masset-Depasse, regisseur van Cages (2006) en Illégal (2010), bouwt de spanning vakkundig op, scène voor scène, en verkwist geen enkele minuut aan nutteloze terzijdes. Het verhaal van Duelles heeft als gevolg daarvan geen grammetje overtollig vet en voelt dus heel strak en efficiënt geregisseerd aan. Vooral in combinatie met de kleurrijke, glamoureuze aankleding en het stijlvolle camerawerk. Noem het een Franstalige versie van Revolutionary Road, overgoten met een heerlijk dik Hitchcock-sausje.

Er zijn mindere namen waarmee je werk in verband gebracht kan worden. Het is bekend dat Alfred Hitchcock, de wijlen 'Master of Suspense', graag beeldschone blondines als heldinnen in zijn films opvoerde. Ook Masset-Depasse steekt niet onder stoelen of banken hoe belangrijk sterke vrouwen in zijn oeuvre zijn. Mazzel voor hem, want voor zijn nieuwste productie kan hij bogen op twee fantastische actrices, te weten Veerle Baetens, de ongekroonde koningin van de Belgische cinema, en Anne Coesens, die sinds Cages en Illégal door kan als de filmische muze van Masset-Depasse. Beide dames zijn hier in topvorm.

Het goede nieuws omtrent Duelles heeft inmiddels ook Hollywood bereikt en een Amerikaanse remake staat in de planning, met hoofdrollen voor Jessica Chastain en Anne Hathaway. Uitstekende actrices, maar niet per se talentvoller dan Veerle Baetens en Anne Coesens. Gelukkig blijft de regie wel in handen van Masset-Depasse, die zich hopelijk niet laat verleiden tot het uithalen van allerlei wilde toeren buiten het gegeven van een eenvoudige huis-, tuin- en keukenthriller.

Dat laatste klinkt misschien een tikkeltje aanmatigend, maar is absoluut niet zo bedoeld. Duelles is namelijk het soort thriller dat we helaas veel te weinig tegenkomen in het Europese filmlandschap: eentje die zich wars toont van pretenties en je de volle speelduur op het puntje van je bioscoopstoel weet te houden. Een prachtige, verontrustende film, die er ook nog eens uitziet om door een ringetje te halen. Wat wil je nog meer?