Regie: Michael Lewen | Scenario: Ben York Jones, | Cast: Talia Ryder (Clare), Jordan Fisher (Aidan), Ayo Edebiri (Stella), Nico Hiraga (Scotty), Jennifer Robertson (Nancy), e.a. | Speelduur: 82 minuten | Jaar: 2022

Clare gaat met haar vroegere vriendin Stella mee naar een feestje nadat ze is terugverhuisd naar de stad. Daar ontmoet ze Aidan. De twee hebben direct een klik, maar dit is het laatste schooljaar. Om die reden wil Clare geen serieuze relatie. Ze zal niet dezelfde fouten maken als haar ouders. Zij waren liefjes op de middelbare school, maar hun huwelijk liep stuk. Op hun laatste date neemt Aidan Clare echter mee op een epische tour langs alle plekken waar ze de afgelopen maanden herinneringen hebben opgebouwd om haar over te halen geen punt achter de relatie te zetten.

De eerste twintig minuten bestaan uit de 'hello', een vogelvlucht van de relatie met per maand een flard van een herinnering en daarna is het tijd voor de 'goodbye'. Een groot nadeel van deze, enigszins originele, structuur is dat op het moment dat de personages al van elkaar moeten houden, de kijker helemaal nog niet zo'n band met ze heeft opgebouwd. Natuurlijk is het de bedoeling dat deze band duidelijk wordt tijdens de 'trip down memory lane', maar al deze herinneringen worden ook in een schamel uurtje gepropt.

Van een concert waarbij de jongen in kwestie de gedroomde zanger is tot een uitje naar een hockeytoernooi; het zijn allemaal dates die je kan verwachten bij een Amerikaanse tienerromance. Omdat er telkens een flashback naar de originele herinnering wordt ingevoegd, blijft het allemaal fragmentarisch. Door de herhaling is het leuke van de structuur er al gauw af.

Uiteindelijk past deze romantische komedie vrij netjes binnen het geijkte verhaal waarbij eerste liefde neergezet wordt als dé grote liefde. Hoewel Clare ambities heeft om advocaat te worden en mensen te helpen, zo komt in dialogen naar voren, is het moeilijk om die passie te voelen. Alles draait namelijk toch alleen om de verliefdheid. Hiermee haalt de film Clares eigen uitgesproken idealen onderuit.

Vanwege de korte speelduur worden de bijpersonages nog verder weggemoffeld dan normaal gesproken bij dit soort films. De ouders moeten precies zo in het script passen dat zij het liefdesverhaal niet in de weg staan, zelfs al is dat ongeloofwaardig. Als Aidan in het ziekenhuis terechtkomt om zijn arm te laten hechten, lijkt zijn moeder, die daar arts is, daar totaal niet mee te zitten. Ze stuurt hem weer vrolijk terug op de date zonder het tonen van enige bezorgdheid over hoe dit gebeurd is of wat ze verder gaan doen.

Hello, Goodbye and Everything in Between heeft geen pit, wel een ietwat charismatische cast die weinig heeft om mee te werken en doet niets interessants met wat op het eerste gezicht een originele verhaalstructuur kan zijn. De uitdrukking kort maar krachtig is op deze romantische komedie dus zeker niet van toepassing.

Hello, Goodbye and Everything in Between is te zien bij Netflix.