Regie: Chris Williams | Scenario: Nell Benjamin, Chris Williams | Cast (stemmen): Karl Urban (Jacob Holland), Zaris-Angel Hator (Maisie Brumble), Jared Harris (Captain Crow), Marianne Jean-Baptiste (Sarah Sharpe), Dan Stevens (Admiral Hornagold), e.a. | Speelduur: 115 minuten | Jaar: 2022

Er woedt een eeuwenoude strijd tussen zeemonsters en jagers op grote schepen. Als een van de beste jagers die de mensheid te bieden heeft trotseert Jacob met zijn legendarische vader de uitgestrekte zeeën, op zoek naar deze verschrikkelijke zeemonsters. Hun schip en bemanning hebben al talloze overwinningen op hun naam staan, maar de grootste is hen nog altijd ontglipt: Red Bluster. Weeskind Maisie, dat er altijd al van heeft gedroomd een jager te worden, weet op het schip van Jacob te glippen en gaat mee op de laatste tocht om de Red Bluster te overmeesteren.

Netflix heeft met schrijver-regisseur Chris Williams een grote naam bij Disney weggekaapt. Een groot talent dat meteen zijn spierballen laat zien. Want als er iets snel duidelijk wordt, is het dat de animatie en ontwerp prachtig zijn. De omgevingen zijn sfeervol, de natuur is levensecht en de mensen zijn prachtig geanimeerd en zitten vol karakter. Alles vloeit en is scherp. De stijl getuigt zeker van kwaliteit, al doet deze soms zo aan die van Disney en Pixar denken dat de almachtige muis er zeker niet blij mee zal zijn.

Tegen al dat moois steken de ondermaats uitgewerkte zeemonsters een beetje flets af. Ze komen bijna over als rubberen poppen, wat enorm zonde is voor zo'n groot element in de film. De zeemonsters missen persoonlijkheid, terwijl de makers hiermee juist volledig los hadden kunnen gaan in hun creativiteit. Daarbij kunnen sommige scènes met de zeemonsters voor de kleintjes wel een beetje eng zijn en het is te prijzen dat Chris Williams niet te veel terugdeinst voor dit griezelige aspect.

Elk personage is een zwaard dat aan twee kanten snijdt. De personages zijn gelaagd met ieder een duidelijke persoonlijkheid. Ze hebben allemaal een duidelijke eigen verhaallijn en ze maken allen een transformatie door, al zijn deze af en toe wel erg snel. Wat veel minder aandacht krijgt is het achtergrondverhaal van iedereen. Waar komen ze vandaan? Wie waren ze hiervoor? Vragen die slechts met een fractie van wat scènes wordt toegelicht. Hierdoor komen de transformaties op emotioneel vlak minder sterk binnen dan ogenschijnlijk de bedoeling is.

Dit zorgt er allemaal voor dat het verhaal niet geweldig is, maar wel zijn doel behaalt. Het zal zeker niets bevatten wat de kijker nog niet eerder heeft gezien. Toch zijn de opbouw, het onvermijdelijke conflict en de conclusie kundig gemaakt en zal het verhaal op geen enkel moment echt vervelen. Daarbij zorgt Maisie voor de nodige dosis schattigheid die vaak aandoenlijk is zonder dat dit geforceerd aanvoelt.

De actie doet zeker niet onder voor het verhaal. De actiescènes zijn snel, duidelijk in beeld gebracht en spetteren van het scherm. Vooral de eerste helft van de film bevat gevechten tussen de zeemonsters en jagersschepen die weergaloos zijn en voor jong en oud enorm spannend. Ook hierin doet Netlix niet onder voor oudere broertjes Disney en Pixar.

Onder de streep missen er toch net te veel puntjes op de i om The Sea Beast als een echte topper te bestempelen. De volgende keer dus iets meer verdieping in het verhaal en de personages, want met de animatie zelf zit het helemaal goed. Als Netflix dit doorzet, kan de streamingdienst op het gebied van animatie misschien ooit uit de schaduw van Disney komen. Laat Mickey het maar niet horen.

The Sea Beast is te zien bij Netflix.